สามเดือนผ่านไป ความสัมพันธ์ของฉันกับพี่เสือดำเนินไปเรื่อยๆ ครั้งนี้มันดีมากๆ ไม่มีอุปสรรคอะไร ครอบครัวของเราทั้งคู่รับรู้ว่ากำลังคบหากันเป็นแฟน คุณแม่ของพี่เสือพูดแทบทุกครั้งที่ไปกินข้าวด้วยว่า ‘อยากหมั้นกันไว้ก่อนไหมลูก’ ถึงแม้จะบอกไปแล้วว่าขอคบกันเรื่อยๆ ดีกว่า แต่ก็พูดตลอดเลยจริงๆ “ใจ๋แต่งตัวเสร็จหรือยัง” “อือ นี่จ๋ายถ้าพี่เสือรู้ล่ะ ใจ๋รู้สึกสังหรณ์ใจแปลกๆ จังเลยวันนี้” “จะรู้ได้ยังไงพี่เสือไปช่วยดูบริษัทสาขาใหม่ที่จีน” “รู้สึกผิด” “ถ้ารู้สึกผิดมากก็โทรไปขอดีๆ” “ไม่ได้ๆ ถ้าขอใจ๋คงไม่ได้ไปคลับกับทุกคนแน่ๆ” ฉันถอนหายใจออกมาอย่างคิดหนัก การแอบหนีแฟนเที่ยวนี่มันระทึกขวัญดีจัง ก็เพราะพี่เสือนั่นแหละขี้หวงเกินไป สามเดือนที่ผ่านมาไม่ได้ออกไปสังสรรค์กับเพื่อนเลย ตอนเขาเข้าเฝือกก็อ้อนบอกว่าให้ช่วยอยู่ดูแล พอถอดเฝือกแล้วก็อ้างว่าไปคลับมันอันตราย ใจ๋โป้งๆ พี่เสือ ตั้งแต่คบกันไม