ใบหน้ามันเห่อร้อนขึ้นสีเมื่อได้ฟังคำขอที่พี่เสือพูดออกมาชัดๆ เต็มสองหู หัวใจดวงน้อยเต้นรัวๆ ก้มหลบอย่างเขินอาย ถึงแม้จะเสนอใช้ปากให้ก็ไม่คิดว่าอีกคนจะต้องการให้สอดใส่
“ใจ๋ พี่ปวดมากเลย”
“อื้อรู้แล้วค่ะ”
“จะทำให้หรือเปล่า หนูจะขึ้นให้พี่ไหมครับ”
“พี่เสือใจ๋เขินนะ” ได้แต่ถอนหายใจเบาๆ ในตอนนี้เสียงของพี่เสือมันหวานซะจนคนฟังอย่างฉันแทบล้มทั้งยืน
ทั้งหวาน ทั้งอ้อน ใครจะไปสู้ไหว
ไม่ได้ตอบว่าจะทำหรือไม่ทำแต่เลือกที่จะเดินไปล็อกประตูห้องเพื่อป้องกัน พอเดินกลับมาก็เห็นพี่เสือยิ้มกว้างอยู่บนเตียง เขารู้โดยที่ฉันไม่ต้องพูดอะไร
“น่ารักครับ”
“ปากหวานจังเลยนะคะตอนนี้”
“ปวดยิ่งกว่าเดิมอีกใจ๋” ไม่พูดเปล่า คนบนเตียงใช้มืออีกข้างที่ไม่ได้เข้าเฝือกถูไถบนเป้ากางเกงของตัวเอง แถมยังจดจ้องสายตามายังใบหน้าเขินอายของฉันตลอดเวลา
ฉันก้าวขาเดินมาหยุดใกล้ๆ คนที่ทำเรื่องลามกอยู่ พร้อมเอ่ยถาม “ปวดแบบไหนคะ
