Talk - เสือ
ไม่รู้ว่าตอนนี้ผมเดินมาห่างจากที่พักไกลแค่ไหน อารมณ์ที่เดือดดาลทำให้ไม่สามารถทนเห็นภาพของใจ๋กับไอ้เวรนั่นได้ ยิ่งเห็นเธอปกป้องมันยิ่งเจ็บชิบหาย
ผมนั่งลงบนพื้นทรายทอดสายตามองตรงหน้าที่ไม่มีอะไรเลยนอกจากความมืด ในหัวกำลังคิดว่า ถ้าช้ากว่านั้นอีกนิดเดียวใจ๋จะยอมให้มันจูบหรือเปล่า
ไม่รู้ว่านั่นคือการทำประชดหรือตั้งใจ ไม่รู้เลยว่าโอกาสที่ได้ในตอนนี้มันคือโอกาสให้แก้ตัวหรือแก้แค้นอยู่กันแน่
แต่มันก็สมควร เพราะความเจ็บปวดของผมในตอนนี้คงไม่ถึงครึ่งจากสิ่งที่เคยกระทำไว้กับใจ๋
ตอนนี้ผมคิดว่าควรจะอยู่ต่อหรือกลับดี ควรกลับไปตั้งหลักก่อนไหมเพราะเสียศูนย์จริงๆ
ขณะที่กำลังทบทวนอะไรหลายๆ อย่างก็มีแสงจากแฟลชโทรศัพท์สาดส่องมายังผมที่นั่งอยู่ท่ามกลางความมืด
“หาตัวเจอจนได้” คนที่เดินมานั่งลงข้างๆ คือโอดินเพื่อนของน้องชายผม
“ตามมาทำไม”
“ผมกลัวเฮียจะคิดสั้น”
“กูไม่ได้โง่”
“ถอดใจห
