Talk - ใจ๋
ฉันตื่นขึ้นมาด้วยอาการหนักอึ้งที่หัว จำไม่ได้เลยว่าเมื่อคืนภาพตัดไปตอนไหนแล้วกลับมาบ้านได้ยังไง ตอนนี้ยังรู้สึกพะอืดพะอมอยู่เลย คงเอือมกับเหล้าไปอีกนาน โชคดีที่วันนี้ไม่มีเรียนไม่อย่างนั้นคงได้ขาดแน่ๆ
“อื้อ” พอลืมตาขึ้นก็ยกแขนบิดขี้เกียจอย่างที่ทำทุกๆ เช้า
“รู้สึกแปลกๆ จัง”
ฉันบ่นพึมพำกับตัวเองแล้วค่อยๆ พยุงตัวขึ้นนั่ง เพราะมันรู้สึกเย็นๆ โล่งๆ แปลกๆ จึงก้มมองตัวเองก่อนจะเบิกตากว้างเพราะตอนนี้บนตัวไม่มีเสื้อผ้าเหลืออยู่เลยสักชิ้น
รีบดึงผ้าห่มมาปิดหัวใจดวงน้อยเต้นรัวๆ เริ่มกวาดสายตามองไปรอบๆ ห้อง “หะ ห้องใคร”
นี่มันไม่ใช่ห้องฉัน ไม่ใช่ที่บ้าน แล้วมันคือที่ไหนฉันอยู่กับใคร เพื่อนๆ ปล่อยให้มาได้ยังไง มันอะไรกันเนี่ย!!!
“ใจ๋ตื่นแล้วหรอ”
เสียงนั้น!!! มันคุ้นหูจัง เหมือนกับเสียงของ…พี่เสือ
ไม่ใช่แค่เหมือนแต่เป็นเขาจริงๆ คนที่เดินเข้ามาถามในห้องคือพี่เสือ แปลว่านี่ก็ห้อ
