"ทำไมพี่ทำอาหารอร่อยจัง…" ร่างบางที่กำลังนั่งทานอาหารด้วยฝีมือของคนตัวสูงเอ่ยถามด้วยใบหน้าที่ยิ้มตาหยีก่อนที่ปากเล็กจะเคี้ยวข้าวตุ้ยๆ อย่างมีความสุขไปกับรสชาติอาหารที่ถูกปากท่ามกลางสายตาคู่คมที่จ้องมองคนตัวเล็กด้วยความรักใคร่และเอ็นดูอย่างไม่ปกปิด
"ทำบ่อย" ปากหนาเอ่ยตอบเสียงเรียบ
"แปลกจังปกติผู้ชายเขาจะหาซื้อเอาไม่ใช่เหรอ…ทำไมพี่ถึงได้ทำเองล่ะ"
"ที่นู้นมันไม่มีอาหารไทยที่ถูกปาก"
"ที่นู้นเหรอ?…" กระทั่งคำตอบของเขาทำให้ใบหน้าเล็กต้องผละออกจากของกินตรงหน้าพร้อมกับปากเล็กที่เอ่ยถามด้วยความสงสัย
"..." ใบหน้าคมคายชะงักนิ่งไปชั่วครู่ราวกับกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ในหัวกระทั่ง…
"อืม…ฉันเคยไปทำงานอยู่ต่างประเทศช่วงนึง" ก่อนที่จะเขาจะตัดสินใจเอ่ยปากตอบคนตัวเล็กที่กำลังตั้งหน้าตั้งตารอคำตอบ
"อ๋อ…" เสียงหวานตอบพร้อมพยักหน้ารับอย่างเข้าใจก่อนที่ก้มลงกลับไปสนใจอาหารตรงหน้าต่อ
"…" ใบหน้าคมคายก็ชะง
