สามเดือนต่อมา
นี่ก็ใกล้จะเรียนจบแล้วใกล้ที่ฉันจะได้ออกไปผจญภัยข้างนอก ที่ไม่ใช่รั้วมหาวิทยาลัยอีกแล้ว แน่นอนอยู่แล้วล่ะว่า พอเรียนจบทุกคนก็ต้องแยกย้ายกันไป เพราะทุกคนต่างก็มีหน้าที่ของตัวเอง ฉันเองก็เหมือนกัน กลุ่มของเราตกลงกันเอาไว้แล้วว่าเมื่อไหร่ที่มีเวลาว่างตรงกันเราจะนัดเจอกัน ถึงมันจะนานๆ ครั้งแต่ก็ดีกว่าเราไม่ได้เจอกันเลย
ความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับพี่ลีวายมันก็ไม่ถึงกับเรียกว่าความลับ เพราะเพื่อนๆของฉันรู้ทุกคนรวมถึงมุกนิลด้วย แต่เรื่องนี้พี่พายุก็ยังไม่รู้ ไม่ใช่ว่าฉันข้ามหน้าข้ามตาหรอกนะ ฉันแค่อยากจะรอให้ทุกอย่างมันลงตัวกว่านี้ และฉันก็ไม่รู้ว่ามันอีกนานแค่ไหนเหมือนกัน
ครืด ครืด ครืด
ขณะที่ฉันกำลังจะเดินเข้าเรียนจู่ๆ โทรศัพท์ในกระเป๋าสะพายของฉันมันก็สั่นขึ้น ทำให้ฉันต้องหยุดเดินและล้วงเอาโทรศัพท์มือถือออกมากดรับสาย
"ฮัลโหลมุก"
( แพรตอนนี้อยู่ไหนเหรอ )
"กำลังจะเข้าเรียนแล
