แฟนเก่าคนเลว

ตกหลุมรักอีกครั้ง

หลังจากกินข้าวอิ่ม ตฤนก็ขับรถมาส่งฉันที่หอ ก่อนจะลงจากรถเขาก็ถามฉัน

‘ตอนเย็นเธอมีไปไหนต่อมั๊ย’ ร่างสูงถามฉันเสียงเรียบ

‘ไปทำงานพาร์ตไทม์ที่ร้านคาเฟ่หน้ามอ’

‘ตอนเย็นฉันไปส่ง’

‘ห๊ะ ไม่ต้อง ฉันไปเองได้ นายไม่ต้องไปส่งหรอก’ ฉันรีบปฏิเสธไปทันที

‘ถ้าเธอไปไม่รอฉัน ฉันจะไปบอกไอเจ้าของร้านนั่น ว่าเธอเป็นอะไรกับฉัน’ อีกฝ่ายตาคมกริบบอกเป็นความนัยว่า เขาเอาจริง

ฉันไม่ตอบโต้อะไร แต่เป็นอันรู้กันว่ ฉันต้องทำตามคำสั่งเขา ไม่งั้นไม่อยากจะคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้น

กลับมาถึงห้องฉันก็กินยาคุมฉุกเฉิน พร้อมยาแก้อักเสบที่ตฤนลงไปซื้อให้ เห้ออออ.. เขาจะเอายังงัยกับฉันกันแน่ แล้วฉันล่ะจะเอายังงัยต่อ จะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นดีมั๊ย แต่มันก็มีอะไรเกิดขึ้นไปแล้ว โอ้ยยยยยย ปวดหัว เนื่องจากฉันมีอาการอ่อนเพลีย บวกกับมีไข้ต่ำๆ ฉันเลยงีบหลับไป

Rrrrr.. Rrrrr..

‘ฮัลโหล่ค่ะ..ใครค่ะ’

เสียงของฉันแหบแห้ง แน่นอนว่าฉันโดนพิษไข้เล่นงานแล้ว มันระบมไปทั้งตัว โดยเฉพาะตรงส่วนนั้น

‘ลุกขึ้นมาเปิดประตูให้หน่อย’ เสียงตฤนนี่นา

ฉันลุกขึ้นอย่างระโหยโรยแรง แทบจะคลานไปเปิดประตูให้

‘นายมาทำไม’

‘ตอนแรกฉันจะมารับเธอไปทำงาน แต่สภาพเธอแบบนี้ วันนี้ลาไปเลย หรือจะให้ดีลาออกไปเลย ไม่ต้องทำแล้ว’

ร่างสูงพูดพลางสำรวจไปทั่วร่างของฉัน สภาพฉันคงดูไม่จืด คนเพิ่งตื่นนอนแถมไม่สบายคงไม่ต้องบอกว่าแย่ขนาดไหน

ฉันไม่ได้ตอบอะไรเขา แต่เดินหันหลังกลับเข้าห้อง อีกฝ่ายก็ตามมาเงียบๆ

‘ฉันน่าจะไปทำงานไม่ไหว งั้นนายกลับไปเถอะ ไม่ต้องไปส่งฉัน’

ร่างสูงไม่ตอบอะไรแต่เขาหน้าผากมาแนบกับหน้าผากฉัน หน้าซีดๆของฉัน ซับสีเลือดระเรื่อขึ้นมาทันที

‘นายจะทำอะไร เดี๋ยวติดหวัด’ ฉันรีบผลักตัวเขาออก

‘ฉันเป็นคนทำให้เธอป่วย ฉันเอาเธอแรงไปหน่อย เดี๋ยวดูแลเอง’ ร่างสูงพูดขึ้นมา แต่แววตาแพรวพราวฉายแววเจ้าเล่ห์ขึ้นมา เพิ่งเคยเห็นอาการติดเล่นของเขาแบบนี้

‘ไม่ต้อง ฉันไม่ได้เป็นอะไรเยอะ เนี่ย เดี๋ยวฉันนอนพักก็หาย โอ้ย!!!’ ฉันลืมตัวว่าเจ็บตรงส่วนกลาง พอทิ้งตัวลงบนที่นอน ก็รู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมาทันที

‘เจ็บตรงไหน มาฉันช่วยดูให้’ หน้าหล่อๆยิ้มยียวน จนฉันอยากข่วนหน้าเขานัก

‘เธองีบนอนเถอะ เดี๋ยวฉันขอใช้ครัวหน่อย เดี๋ยวทำข้าวต้มให้เธอกิน เธอจะได้กินยา’

เขาพูดพลางลูบหัวฉัน งื้อออออ ฉันใจสั่นยังงัยไม่รู้ หัวใจมันเต้นแรง แรงกว่าตอนเขาตอบรับรักอีก ไหนจะสายตาที่บอกว่าห่วงใยนั้นอีก เฮือกกก มูฟออนเป็นวงกลมของแท้

ฉันนอนฟังเสียงกุกๆกักๆของตฤนที่กำลังทำครัว มันเพลินเหมือนเสียง ASMR จนฉันเผลอเกือบจะหลับไปอีกครั้ง รู้สึกอุ่นใจจัง ตอนที่ไม่สบายมีคนมาคอยห่วงใย ไม่ได้อยู่คนเดียวอีกแล้ว เหมือนฉันจะลืมความเสียใจทั้งหมดไปหมดสิ้น แค่ตฤนทำดีด้วย ฉันเป็นคนใจอ่อนจริงๆเลย ทั้งที่ก่อนหน้านี้ฉันเคยผ่านความเจ็บมาแสนสาหัสแท้ๆ แต่ครั้งนี้ไม่มีความชัดเจนอะไรเลย อยู่ดีๆ เขาก็กลับมาในชีวิตฉัน และเข้ามาแบบง่ายดายซะด้วย ฉันจะใจง่ายไปมั๊ย ถ้าตอนนี้ ฉันกำลังตกหลุมรักเขาหมดหัวใจอีกครั้ง

Rrrrrrr. Rrrrrrr..

‘ค่ะพี่เสือ’

ผมที่กำลังทำข้าวต้มให้เธออยู่ในครัว ได้ยินเสียงเธอคุยโทรศัพท์เลยเดินออกมาดูว่าเธอคุยกับใคร พอเป็นไอหน้าหล่อเจ้าของร้านคาเฟ่ ก็อดส่งสายตาให้เธอรู้ว่าผมไม่พอใจ

‘ค่ะ เอยไม่สบาย วันนี้เอยขอลางาน 1 วันนะคะ’

ผมหมั่นไส้ที่เธอยังคุยหน้าระรื่นทั้งๆที่ผมเคยขู่เธอเอาไว้แล้วว่าห้ามยุ่งกับคนอื่น

‘ไม่เป็นไรค่ะ เอยโอเค ค่ะ ไม่ต้องมาค่ะ ตอนนี้เอยอยู่กับเพื่อน’ เพื่อน!! จบคำนั้น ผมพอเลย..

ตฤนเข้ามาแย่งโทรศัพท์จากมือเธอแล้วก็กดวางไปเลย ฉันอ้าปากจะวีนเขาแต่พอเจอสายตาคาดโทษ ฉันก็ต้องหุบปากลงทันที ทำหน้าจ๋อยๆ

‘เหมือนเธอจะจำไม่ค่อยได้นะ ว่าฉันเคยสั่งไว้ว่ายังงัย ถ้าใครมายุ่งกับเธอ ฉันไม่ว่า แต่ถ้าเธอยุ่งกับมัน เธอโดนแน่’

‘นายจะทำอะไรฉัน.. โดนอะไร’ ฉันเถียงกลับแบบท้าทาย และพอจบคำที่ฉันพูด ริมฝีปากหน้าก็บดลงมาทันที คราวนี้จูบของเขารุนแรงมาก แทบจะสูบวิญญาณฉันไป ฉันได้รสชาติเค็มๆออกมาจากปาก กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั้งปาก กว่าที่อีกฝ่ายจะถอนริมฝีปากออก ฉันแทบบจะหมดลมหายใจ

‘อ่ะ ฉันเจ็บบบบบ ตฤน เอยเจ็บปล่อยเอยก่อนนะ’ เมื่อฉันใช้ไม้แข็งไปแล้วฉันต้องโดนลงโทษ ฉันก็ต้องขออ้อนเขาบ้าง

‘ทีหลังจำไว้ด้วย เป็นผัว ไม่ได้เป็นเพื่อน บอกมันไปเลยว่าอยู่กับผัว’

ร่างสูงพูดด้วยน้ำเสียงที่เอาจริง ส่วนฉันอุณหภูมิหน้าประมาณร้อยองศา ผัว เลยหรอ?

‘ไหนๆก็ตื่นแล้ว กินข้าวซะจะได้กินยา’

เขาพูดพร้อมทั้งยกข้าวต้มมาให้ฉันกินบนที่นอน

‘ฉันกินเองได้’ ฉันรีบพูดก่อนเพราะอีกฝ่าย เป่าข้าวต้มในมือแล้วเอามาจ่อปาก

‘อ้าปาก ฉันป้อนเอง ถ้าหายแล้ว ฉันจะคิดค่าบริการให้หนักๆ’ ตฤนทำหน้าเจ้าเล่ห์มองดูเหมือนหมาป่าที่รอบสักข้างชายโครงเขามาก ชิส์!

ฉันกินข้าวเสร็จก็ตามด้วยยาลดไข้และยาแก้อักเสบ ที่ตฤนเป็นคนจัดเตรียมให้ เห้อ เหมือนฝันเลยนะ มีคนหล่อๆมาคอยดูแล

‘นอนเถอะ เดี๋ยวฉันเก็บกวาด ล้างถ้วยล้างชามให้’

‘ขอบคุณนะ ตฤน’

‘ไม่ต้องทำซึ้ง ฉันเก็บทั้งต้นทั้งดอกแน่ ให้เธอหายดีก่อนเถอะ’

อีกฝ่ายพูดแบบจริงจัง จนฉันนึกกลัววิธีเก็บค่าบริการของเขาเหลือเกิน

ฉันหลับไปอีกรอบหลังจากที่กินยา ซึ่งหลับไปไม่รู้กี่ชม เหงื่อออกหลังจากที่กินยาแก้ปวดไป พอไข้มาสร่างฉันเลยเหนียวตัว อยากอาบน้ำ ทันทำท่าจะลุก ร่างสูงก็นอนอยู่ข้างๆ ตรงเอวของฉันมีแขนของเขาพาดอยู่หลวมๆ ฉันเลยพยายามลุกอย่างเบามือที่สุดเพื่อไม่ให้เขาตื่น

ซ่าส์!!!! เสียงอาบน้ำในห้องน้ำ ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกตัว ดีขึ้นแล้วหรืองัย ถึงลุกไปอาบน้ำ เดี๋ยวก็ไม่สบายกลับมาอีก เขาอดขมวดคิ้วกับความดื้ออีกฝ่ายไม่ได้

ฉันเปิดประตูออกมาจากห้องน้ำ อย่างเบามือ ก็ออกมาพบกับสายตาเจ้าเล่ห์ของตฤน เขาตื่นแล้วหรอ เอิ่ม สายตาที่เขาจ้องมองมานั้น ฉันอดกลืนน้ำลายไม่ได้ แค่เขามองฉันก็รู้สึกเหมือนจะจับไข้อีกรอบ มันสั่นๆ หนาวสะบัดร้อนยังงัยไม่รู้

‘ดีขึ้นแล้วใช่มั๊ย งั้นได้เวลาฉันขอคิดค่าดูเแลหน่อยนะ’

สายตาคมกริบกวาดมองไปทั่วตัว ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขา ทวงค่าบริการ ให้ฉันจ่ายแบบไหน

‘ไม่ได้นะ ฉันยังเจ็บตรงนั้นอยู่เลย’ ฉันประท้วงเบาๆ แต่เหมือนเขาจะไม่ฟังเสียงฉันเลย