หลายวันต่อมา...
เธอที่ไม่อยากอุดอู้อยู่ในห้องจึงมารดน้ำดอกไม้ให้ย่าของเธอ เพราะตอนนี้ท่านไม่อยู่บ้านเนื่องจากไปทำบุญกับเพื่อนที่ต่างจังหวัดได้สองวันแล้ว ในตอนแรกท่านไม่ยอมไปเพราะเป็นห่วงเธอ แต่เธอก็พูดกับท่านว่าไม่ต้องเป็นห่วงเธออยู่ได้ ท่านเลยยอมไปโดยบอกว่าจะรีบกลับมา นั่นก็หมายความว่าตอนนี้เธออยู่บ้านคนเดียว
“ยาหยีลูก ทำไมช่วงนี้ไม่เห็นมาหาแม่ที่บ้านเลยล่ะลูก”
ขณะที่เธอกำลังรดน้ำดอกไม้อยู่ข้างรั้วอย่างเพลิดเพลินจนไม่ได้สังเกตรอบข้างนั้น ก็ได้ยินเสียงดังขึ้นมาจากฝั่งตรงข้ามของรั้ว ซึ่งเธอจำได้ดีว่านั่นมันเสียงของแม่ของสิงหา เธอจึงวางสายยางลงพร้อมกับเงยหน้าขึ้นและยกมือไหว้ท่านอย่างนอบน้อม
“คุณย่าของหนูไม่อยู่บ้านใช่ไหมลูก”
“ใช่ค่ะ”
“แล้วท่านจะกลับมาวันไหนเหรอ”
“น่าจะวันนี้ตอนเย็นค่ะ คุณแม่มีธุระอะไรกับคุณย่าเหรอคะ”
“ไม่มีหรอกลูก แต่ปกติวันไหนย่าของหนูไม่อยู่ จะชอบมาฝากแม่ดูหนูไง”
