หลายวันต่อมา...
หลังจากกลับมาจากทะเลเธอกับแฟนหนุ่มก็ใช้เวลาอยู่ด้วยกันค่อนข้างน้อย เพราะเนื่องด้วยเธอก็จะจบมัธยมปลายแล้ว
“หน้าบึ้งอีกแล้วเป็นอะไรของแกเนี่ย”
“คิดถึงสิงห์”
“คิดถึงแล้วทำไมไม่โทรหา”
“กลัวว่าเขาทำงานอยู่ไง”
“วันนี้พี่เขาไม่ได้ไปเรียนเหรอ”
“ไม่”
เธอนั่งหน้าหงอยอยู่ร้านชาไข่มุกหน้าโรงเรียนเพื่อจะมารอรถรับส่งมารับกลับบ้าน เนื่องด้วยวันนี้โรงเรียนของเธอเรียนแค่ครึ่งวัน
ครืดดด ครืดดด
แต่ในตอนที่เธอกำลังใช้ส้อมจิ้มเค้กทานอยู่ โทรศัพท์ที่ดับสนิทก็สั่นขึ้นมา เธอหยิบขึ้นมาดูพบว่าเป็นคนที่เธอกำลังคิดถึง เธอจึงรีบกดรับสายทันที
“สิงห์”
(ทำอะไรอยู่ กินข้าวหรือยัง)
“ยังไม่กินเลย แต่ตอนนี้กำลังกินเค้กอยู่หน้าโรงเรียน”
(ปกติเขาไม่ให้ออกมานอกโรงเรียนก่อนเวลาเลิกไม่ใช่เหรอ)
“ก็ใช่ แต่วันนี้เรียนแค่ครึ่งวัน”
(แล้วอยู่กับใคร)
“มัดหมี่กับลูกหว้าค่ะ แต่อีกเดี๋ยวทั้งสองคนก็กลับบ้านก
