ตอนที่ 33 : ความสุขมักผ่านไปเร็ว
“หึ” เสียงหัวเราะในลำคอดังขึ้นเบาๆหลังจากเสร็จสมอารมณ์หมายทั้งคู่ “เธอหรือฉันที่ผ่อนคลาย”
ปึก
กำปั้นเล็กๆทุบแผงอกแกร่ง และผงกหัวขึ้นมามองใบหน้าคมคาย
“ไม่ต้องมาแซว เพราะพริกทำให้คุณผ่อนคลายด้วยต่างหาก”
พรึบ
โรมันเป็นฝ่ายพลิกตัวกลับมาอยู่ด้านบน โดยที่ให้คนตัวเล็กนอนแผ่หลาอยู่บนเตียงทั้งที่ท่อนเอ็นยังคาอยู่ในร่องสวาท นิ้วแกร่งเกลี่ยผมที่บดบังใบหน้าออก และจ้องลึกไปที่ดวงตากลมโตสุดแสนบริสุทธิ์คู่นั้น
“สายตาเธอกำลังบอกว่าหลงฉัน”
“คิดเข้าข้างตัวเอง แต่สายตาคุณก็กำลังบอกพริกแบบนั้นเหมือนกันค่ะ”
“คิดเข้าข้างตัวเองเก่งเหมือนกัน”
ริมฝีปากบางฉีกยิ้มกว้างให้กับคำสวนกลับของเขา พักหลังมานี้เขาเริ่มยอกย้อนเธอเก่งแถมยังพูดเก่งขึ้นทุกวัน เมื่อก่อนถามคำตอบคำจนน่าอึดอัด
มือเรียวเล็กลูบแผงอกแกร่งไปพลางๆ เสียดสีจุกสวาทสีชมพูแกมน้ำตาลไปมาเบาๆ
“ถ้าพริกยอมรับว่าหลงคุณ
