ชานนท์....
ผมใช้เวลาขับรถอย่างไวจนกระทั่งกลับมาถึงคอนโดก็รีบเดินไปที่ห้องนอนทันทีผมหวังว่าปิ่นจะยังไม่ตื่น แต่พอเปิดประตูเข้าไปปรากฏว่าปิ่นไม่อยู่ได้นอนอยู่ในห้องแล้วที่สำคัญที่นอนก็ถูกจัดเก็บเรียบร้อยแล้วด้วยผมเดินไปดูที่ห้องน้ำเผื่อว่าปิ่นจะอาบน้ำอยู่แต่ก็ไม่เจอ ผมเริ่มรู้สึกใจคอไม่ดีปิ่นหายไปไหนผมเดินหาจนทั่วทั้งห้องก็ไม่เจอ ขณะที่ผมกำลังคิดว่าปิ่นไปไหนแล้วไปยังไงประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามา
"ปิ่น!!" ผมเรียกชื่อปิ่นด้วยความดีใจที่เห็นเธอกลับเข้ามาในห้องผมรีบเดินไปหาแล้วกอดเธอไว้แน่นด้วยความดีใจ
"หายไปไหนมาพี่หาจนทั้งห้องแล้วก็ไม่เจอ"
"ปิ่นหิวข้าวค่ะก็เลยลงไปซื้อนมกับขนมปังที่ร้านสะดวกซื้อข้างล่างคอนโด เอ่อคือปิ่นไม่มีเงินปิ่นก็เลยถือวิสาสะหยิบเงินคุณนนท์ที่วางอยู่บนโต๊ะไปเดี๋ยวถ้ากลับถึงบ้านแล้วปิ่นจะคืนให้นะคะ" น้ำเสียงและท่าทางของปิ่นดูห่างเหินมากไม่เหมือนเมื่อคืน ตอนนี้เธอกลับมาเป็นเ
