ชานนท์....
ผมขับรถกลับโรงแรมอย่างหัวเสียหลังจากทะเลาะกับแม่ของลูก อะไรนักหนาผมยอมรับว่าตอนนั้นผมมันเหี้ยแต่พอมาตอนนี้ผมจะรับผิดชอบลูกแม่งกลับไม่ยอม ช่างเหอะไม่อยากให้รับผิดชอบผมก็จะไม่ยุ่งก็ต่างคนต่างอยู่ไปละกัน
ครืดดดด ครืดดดดด มือถือผมสั่นผมคว้ามือถือมาดูว่าใครโทรมาเอาป่านนี้
สายเรียกเข้า.....ลุงทนาย
"ครับ"
"คุณนนท์ไปเจอหนูปิ่นกับลูกมาแล้วใช่มั้ยครับ"
"เจอแล้วครับ"
"หนูปิ่นกับลูกคงดีใจมากที่เจอคุณนนท์"
"หึ ครับดีใจ ดีใจมาก" ผมพูดออกไปแบบประชด
"ทำไมคุณนนท์ทำเสียงเหมือนประชดเลยล่ะครับ"
"ก็ผมประชดไง ผู้หญิงคนนั้นเขาไม่ได้ต้องการให้ผมรับผิดชอบอะไรทั้งนั้น"
"แล้วคุณนนท์ว่ายังไงล่ะครับ"
"ก็ในเมื่อเขาไม่อยากให้ผมรับผิดชอบผมก็จะทำตามที่เขาต้องการก็แค่นั้น มะรืนนี้ผมจะกลับอังกฤษแล้วลุงก็ไม่ต้องโทรมารายงานอะไรผมทั้งนั้นเข้าใจไหม"
"คุณนนท์ทำได้จริงๆเหรอครับที่จะไม่สนใจปิ่นกับลูก"
"ทำ
