“ขุนเขา นายไม่ตื่นไปเรียนรึไง” เพราะช่วงนี้ไม่ได้นอนดึกแถมวันนี้มีแพ็คของส่งลูกค้าจำนวนมหาศาล ทำให้กอหญ้าต้องตื่นเช้ากว่าทุกวันแต่ที่ไม่เหมือนทุกวันก็คงเป็นหนุ่มหล่อที่นอนอยู่บนเตียงของเธอและไม่มีทางท่าจะขยับหรือลุกตื่นไปไหน
“ไปสาย” ยังดีที่ร่างสูงยังตอบคำถามกอหญ้า เมื่อได้คำตอบว่าเจ้าตัวนั้นเรียนบ่ายกอหญ้าก็เดินกลับไปมุมส่วนตัวและแพ็คของส่งลูกค้าอย่างอารมณ์ดีและไม่ลืมที่จะสั่งข้าวมาให้ตัวเองกับขุนเขาด้วยเช่นกัน ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเธอต้องสั่งข้าวมาเผื่อขุนเขาก็คงเป็นเห็นเป็นเพื่อนร่วมโลกก็เลยทำ
“ทำไร”
“แพคของไม่เห็นรึไง” สายของวันขุนเขาเดินออกจากห้องนอนด้วยชุดช็อปแดงเลือดหมูที่พร้อมจะออกไปมหาลัย ขุนเขาเดินเข้ามาหากอหญ้าที่กำลังนั่งแพคของอยู่อย่างอารมณ์ดี
“ทำไมต้องแพ็คเอง”
“อ้าว!!ไม่แพ็คของเองแล้วใครจะแพ็ค” ช่วงนี้เธอต้องทำอะไรด้วยตัวเองเพราะเจ๊โมผู้จัดการส่วนตัวก็ไม่อยู่แต่เรื่องแค
