ปัณณ์รู้สึกตัวตื่นเมื่อได้ยินเสียงปลุก ดวงตาคู่คมมองหาที่มาของเสียง จนไปหยุดที่โทรศัพท์ของคนที่ซุกตัวหาไออุ่นจากอกกว้างพร้อมทั้งยกมือขึ้นมาปิดหูตัดการรบกวนการนอนของตัวเอง มือหนายื่นไปหยิบโทรศัพท์ของคนขี้เซา
"โห ขนาดนี้เลยเหรอ ยัยขี้เซาเอ้ย" ปัณณ์ถึงกับอุทานเมื่อเห็นหน้าจอที่อีฟตั้งปลุกไว้ทุกๆ สองนาที ก่อนจะก้มลงไปหอมแก้มนวลเบาๆ แล้วลุกขึ้นไปทำธุระส่วนตัว ปล่อยให้เสียงปลุกจากโทรศัพท์ดังอยู่แบบนั้น เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะตื่นขึ้นมาเอาตอนไหน
ปัณณ์เดินออกมาข้างนอกห้องนอก ไปยังห้องครัว เขาเปิดตู้เย็นเพื่อสำรวจดูว่ามีอะไรพอจะทำเป็นอาหารเช้าให้เธอได้บ้าง ในตู้เย็นมีทั้งเนื้อสัตว์ ไข่ ผัก ผลไม้ พร้อมสรรพแสดงว่าเธอเป็นคนที่ทำอาหารกินเอง
ปัณณ์ลงมือหุงข้าวและทำอาหารง่ายๆ สองอย่าง ตามที่มีของในตู้เย็น นั่นก็คือ ไข่เจียวฟูๆ กรอบๆ กับแกงจืดเต้าหู้อ่อนหมูสับ นอกจากนี้ยังปอกผลไม้เตรียมไว้ให้เธออ
