น้ำนมสีขาวของแม่ลูกอ่อนทะลักออกมาเปียกเปรอะเต็มทรวงอก
“ชื่นใจที่สุด”
เขาหอมแก้มหล่อน จูบไซ้ซอกคอ เนินไหล่ ขณะน้ำอ้อยยังคงพริ้มตาเหนื่อยหอบ ดุ้นเนื้อมหึมายังคงเสียบคา กระตุกเต้นอยู่ในกลีบเนื้อระบมบวมของหล่อนที่ตอดรัดเขาเป็นจังหวะ
“พอเถอะนะ... เดี๋ยวหนูท้องขึ้นมาอีก”
หญิงสาวบอกความกังวล
“ก็เพราะฉันอยากให้หนูท้องน่ะสิ... มีลูกอีกคนหนูคงหายโกรธฉัน... เราจะได้เป็นครอบครัวเดียวกันเสียที”
เควินเฉลยแผนการเจ้าเล่ห์
และในตอนที่เขาถอนท่อนเอ็นร้อนผ่าวออกมาจากร่องสวาท น้ำอ้อยก็รู้สึกได้ว่ามีของเหลวจำนวนมาก ไหลเคลื่อนออกมาจากรูเนื้อปริระบมของหล่อน หลังจากโดนกระหน่ำเสียบจนแดงช้ำอย่างที่เห็น
“ฉันอยากเจอลูก... อยากกอดอยากจูบลูกบ้าง... วันนี้หนูจะยอมให้ฉันเจอลูกได้หรือยัง”
เมื่อวันนั้นตอนที่เจอกัน เควินยังไม่มีโอกาสเข้าใกล้เจ้าหนูคามินเลยด้วยซ้ำ เพราะว่านางรำเพยเป็นคนอุ้มเอาไว้ตลอด และยังกันท่าไม่
