เช้าวันใหม่ หญิงสาวตื่นมาจากที่นอนและเดินออกมาจากห้องเล็กๆ ของเธอ เพื่อสูดอากาศอันบริสุทธิ์เข้าไปเต็มปอดอย่างสุขใจในยามเช้า ท่ามกลางทะเลหมอกตามหุบเขาที่ลอยไปมา และแสงดวงอาทิตย์ที่พยายามส่องผ่านหมอกออกมา บริเวณหน้าระเบียงบ้านของเธอ
“สดชื่นจังเลย ลูกคงจะสดชื่นเหมือนกันกับแม่ใช่ไหมคะ??”
พะพายเอามือลูบท้องที่กำลังขยายใหญ่ขึ้นและพูดกับลูกในท้องของเธออย่างมีความสุข
“พายเอ้ย หนูพาย...” ไม่นานก็มีเสียงเรียกจากหญิงวัยกลางคนเรียกชื่อเธอ
“คะป้าใจ มีอะไรหรือเปล่าคะ มาหาพายแต่เช้าเลย??” หญิงสาวรีบเดินลงบันไดไปหาผู้เป็นป้าของเธอ
“พอดีป้าเอาอาหารเช้ามาให้น่ะ เอาไปกินสิ” ป้าใจถือปิ่นโตอันใหญ่เดินมุ่งหน้าเข้ามาหาเธอ และยื่นปิ่นโตอันใหญ่ให้กับหญิงสาว
“ขอบคุณค่ะ ป้า จริงๆ ป้าไม่ต้องลำบากขนาดนี้ก็ได้นะคะ” พะพายยกมือไหว้ขอบคุณและยื่นมือไปรับปิ่นโตจากผู้เป็นป้าของเธอ
“ลำบงลำบากอะไร ป้าไม่ได้ลำบากเลย เอาไ
