หญิงสาวที่กำลังนั่งทำพวงกุญแจอยู่ตรงระเบียงหน้าบ้านนั้นก็ได้ยินเสียงคนข้างนอกคุยกันเธอจึงเดินเข้าไปดู
“สวัสดีค่ะ มีอะไรกันหรือเปล่าคะ??”
“สวัสดีครับ คุณพะพายใช่ไหมครับ ทางเราได้รับคำสั่งจากคุณคินน์และคุณปันปันให้มาส่งของให้กับคุณพายครับ”
“อะไรนะคะ??”
“นี่เป็นข้อความที่ทางคุณคินน์ฝากไว้ครับ” เขายื่นโทรศัพท์พร้อมกับโชว์ข้อความให้กับหญิงสาวได้อ่าน
[น้องพาย นี่เป็นข้อความจากพี่คินน์นะ พี่รู้ว่าหนูกำลังลำบาก ได้โปรดรับความห่วงใยจากพี่และพี่หมอปันปันไว้ด้วยนะครับ ถ้าไม่เห็นแก่ตัวเอง ก็ได้โปรดเห็นแก่ลูกด้วยนะครับ]
“พี่คินน์” เมื่อหญิงสาวอ่านข้อความเสร็จก็พูดออกมาเบาๆ
“คุณพายครับ ถ้ารับทราบข้อความเรียบร้อยแล้ว ทางเราขออนุญาตเลยนะครับ”
หญิงสาวพยักหน้าเบาๆ เป็นเชิงอนุญาต
“ทำไมพี่หมอทั้งสองคนถึงใจดีกับพายจังเลย??”
ไม่นานบ้านกระท่อมหลังเล็กๆ ของเธอก็เปลี่ยนไป ตอนนี้เตียงของเธอและพ่อกับแม่ของ
