“กินเยอะไปรึเปล่ายะ เดี๋ยวก็อ้วนหรอก” ริสาที่นั่งมองพราวฟ้าทานอาหารถึงกับตะลึง เมื่อเพื่อนรักของเธอกินไม่หยุดปาก ทั้งที่ก่อนหน้าพราวฟ้าไม่ได้ทานเยอะอะไรขนาดนี้
“กินหลายคน”
“เดี๋ยวนะ!!แกหมายความว่ายังไง” มะลิที่นั่งมองพราวฟ้าอยู่นานเอ่ยถามขึ้นเมื่อด้วยความสงสัย วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่พวกเธอรวมไปถึงกรณ์มาเที่ยวพักผ่อนนอกเมือง
“ฉันกินเผื่อเบบี๋ในท้อง” รอยยิ้มทะเล้นเอ่ยบอกกับเพื่อน มือบางลูบหน้าท้องแบนราบของตัวเองเบามือ เพื่อนทั้งสามถึงกับชะงักนิ่งเมื่อได้ยินประโยคที่พราวฟ้าพูดออกมา
เคร้ง!! เสียงช้อนกระทบจานที่กรณ์ปล่อยหลุดมือดังขึ้นด้วยความตกใจ เมื่อรู้ว่าคนที่เขาแอบชอบมานานกำลังท้อง
“นี่แกท้องเหรอ?” ริสาเอ่ยย้ำประโยคของพราวฟ้าเพื่อให้แน่ใจอีกครั้งและคำตอบที่ได้ทำให้พวกเธอถึงกับนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง
“สองเดือนแล้ว”
“ดีใจด้วยนะ/ว๊าว หลานคนแรกของกลุ่มมาแล้ว” ริสาและมะลิร้องดีใจเสียงหลง
