14

1382 คำ

“ได้ข่าวว่าแกควงสาวคนใหม่ลูกเพื่อนพ่อนายหรือวะ” ปองภพเอ่ยถาม “แกรู้ได้ไงวะ หูผีจมูกมดเสียจริง” “แกจะทิ้งน้องเชยไปเอาคนนี้เหรอวะ” ปองภพเอ่ยถาม “ฉันยังไม่อยากแต่งงานมีครอบครัว แต่ถ้าผู้หญิงคนนั้นพร้อมขึ้นเตียงแต่ไม่ผูกมัด ฉันก็โอเคว่ะ” ปราบตอบไปอีกทาง “แกยังเป็นสามีภรรยากับน้องเชยอยู่นี่หวา แล้วแกจะบอกน้องเชยว่ายังไง” “น้องเชยของแกโง่จะตาย วัน ๆ ไม่ไปเฝ้ายายพิมพ์จันทร์ที่โรงพยาบาลก็เอาแต่ทำอาหาร ทำความสะอาดบ้าน ปลูกต้นไม้ บอกว่าไม่ต้องทำให้สาวใช้ทำก็ไม่ยอม จะทำเองฉันเลยสงเคราะห์ให้” “เห็นว่าได้เกียรตินิยมไม่ใช่เหรอ เรียนเก่งมาก” “คงแก่เรียน เก่งมากจริง แต่ไม่ได้หมายความว่าจะฉลาดไปเสียทุกเรื่องนี่หวา คงแค่เรียนเก่งในตำราเรียนเท่านั้น เขาเรียนบัญชีตัวเลขการเงินอะไรนี่แหละ คงมีหัวด้านการคิดเลข คำนวณอะไรกระมัง แต่อย่างอื่นก็ไม่เห็นมีเลย ขนาดแต่งตัวยังเชยระเบิดระเบ้อ บอกให้ใส่คอนแทคเลนส์

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม