“แกต้องหมั้นกับหนูวราลี”
ประโยคแรกที่มารดาพูดกับเขา หลังจากไม่ได้เจอหน้ากันมาราวสองเดือนเศษ ไม่แม้แต่จะเอ่ยถามลูกชายสักคำว่าสบายดีแล้วรึเปล่า อาการป่วยเป็นอย่างไรบ้าง
“หนูวราลีเหมาะสมที่สุดแล้ว ทั้งหน้าตา การศึกษา และฐานะวงศ์ตระกูล ที่สำคัญ ครอบครัวนั้นกำลังจะเข้ามาเป็นหุ้นส่วนในโปรเจคต่อไปของแม่”
มารดาคงเห็นเขาเป็นแค่เครื่องมือทางธุรกิจเท่านั้น บางทีอาจลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าเขาเป็นลูก
อิศรานิ่งรับฟัง ราวกับว่านอนสอนง่าย ปกปิดหัวใจแสนดื้อดึงเอาไว้มิดชิด เพราะขี้เกียจถกเถียงกับมารดาในที่ทำงาน
“วันนี้ฉันจะประกาศแต่งตั้งแกเป็น CEO ของโรงแรมนี้อย่างเป็นทางการ พร้อมกับประกาศหมั้นด้วย” เอาตำแหน่งมาล่อ แล้วตบท้ายด้วยผลประโยชน์ของตัวเอง แต่ไม่ได้คิดเลยว่าลูกมันจะรู้สึกยังไง ลูกมันต้องการอย่างนั้นหรือเปล่า “แกเตรียมตัวให้ดีก่อนเข้าห้องประชุมใหญ่นะ วันนี้บอร์ดบริหารมากันครบทุกคน พ่อแม่ของหนูว
