“จะอะไรก็ช่าง อิจฉา ริษยา หรือเกลียด มันก็เป็นเรื่องระหว่างเธอกับเพื่อนของเธอ แต่ที่ฉันอยากรู้ก็คือ เรื่องระหว่างเธอกับต้นมันเป็นยังไงกันแน่ เธอใช่คนสุดท้ายที่อยู่กับต้นรึเปล่า พูดความจริงมาเดี๋ยวนี้!”
“ก็ได้ ฉันคือคนสุดท้ายที่อยู่กับต้น!” กอบกุลสายตากร้าว ยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน “ฉันไปสารภาพรักเขา แต่เขากลับรังเกียจฉัน ไล่ฉันเหมือนหมูเหมือนหมา ด่าและดูถูกฉันสารพัด เขาขยะแขยงที่ฉันรักเขาและเข้าไปกอดเขา เขาผลักฉันจนกระเด็นลงไปกองกับพื้นจนนิ้วนางข้างซ้ายของฉันหักและมีแผลเป็นใหญ่ นี่ดูสิ มันน่าเกลียดมากเลยเห็นมั้ยล่ะ แค่นั้นยังไม่พอนะ เขายังถ่มน้ำลายใส่ฉันอีกด้วย!!”
ทิวากรฟังอย่างนิ่งอึ้ง ส่วนบัวบูชากับอิศราที่แอบฟังอยู่กุมมือกันแน่นกว่าเดิม
“แล้วไงต่อ”
“เขาก็เลยขยับเท้าถอยหลังเพื่อให้ห่างจากคนสกปรก อย่างฉัน แล้วเขาก็...ตุ๊บ!”
ทิวากรนิ่งงัน ขนลุกวาบ รู้สึกร้อนไปทั้งตัว เมื่อได้รู้ค
