“บัว!” ลลิตาเรียกเธอมาแต่ไกล เธอจึงรีบเช็ดน้ำตาแล้วแสร้งทำเป็นยิ้มแย้มตามปกติ
“ขอโทษที วันนี้รถติดชะมัด ไปกันเลยมั้ย”
“ไปสิ คิดถึงบ้านจะแย่อยู่แล้ว ”
ลลิตาชั่งใจอยู่นานว่าจะบอกเรื่องที่เธอรู้จากราเมศหรือไม่ แต่เธอก็ตัดสินใจไม่บอก เพราะไม่อยากให้เพื่อนมีความหวังลม ๆ แล้ง ๆ กับผู้ชายคนนั้นอีก
สามวันมานี้ อิศราดำเนินการเกี่ยวกับคดีอุบัติเหตุของบัวบูชาอย่างเงียบ ๆ เขาตรวจสอบกล้องวงจรปิดที่โรงแรมอย่างละเอียดรอบคอบด้วยตัวเอง และหาหลักฐานเพิ่มเติมจากพนักงานในโรงแรมและแขกที่เข้าพักในวันนั้น แต่เขากลับไม่ได้อะไรที่เป็นประโยชน์เลย...
“ทำไมไฟล์วันนั้นถึงหายไป” อิศราถามคาดคั้นกับหัวหน้ารักษาความปลอดภัยของโรงแรม ที่ยังตีมึนไม่ยอมพูดความจริง บอกเพียงแค่ว่ากล้องวงจรปิดตรงจุดนั้นใช้การไม่ได้
“ผมขอยืนยันคำเดิมครับว่ากล้องตรงนั้นมันเสีย”
“พอเถอะ!!!” อิศราตวาดลั่นด้วยความโมโห “ไปหามาเลยนะ ว่
