บัวบูชาก้าวออกจากประตูโถงต้อนรับของตัวโรงแรม แล้วก้าวลงไปเดินบนพื้นซีเมนต์ด้วยใจสะท้านไหว น้ำตาไหลตกไม่ขาดสายในทุกย่างก้าวที่เหยียบย่าง
ความเสียใจและความหวาดกลัวกับคำตอบที่อยู่ในมือ ทำให้เธอตัวสั่นกว่าเดิมและหายใจแรงขึ้นในทุกวินาที เมื่อเธอก้มลงมองจดหมายที่อยู่ในมือ ความสงสัยมากมายก็ประดังประเดเข้ามาในหัว
“คำตอบเหรอ...” เธอลังเลอึดใจหนึ่ง กอนจะตัดสินใจคลี่จดหมายเปื้อนเลือดฉบับนั้นออก...แต่ไม่ทันจะได้อ่านมันแม้แต่บันทัดเดียว เสียงล้อรถเบรกลั่นถนนดึงความสนใจเธอไปเสียก่อน
“อะ...” บัวบูชาหันไปมองรถคันงามที่กำลังพุ่งเข้ามาหาเธอด้วยความเร็วและแรงด้วยความตกตะลึงปนช็อค เพียงชั่ววินาทีเดียวเท่านั้น รถคันนั้นก็ถึงตัวเธอแล้วกระแทกร่างเธออย่างจัง...
โลกที่สว่างดับพรึ่บลงในพริบตา...ร่างของเธอกระเด็นลงไปนอนบนพื้นถนนแล้วแน่นิ่งไปทันที เลือดจากกายไหลเอื่อยนองเต็มพื้น โดยเฉพาะเลือดจากหว่างขาที่ไห
