โรงเรียนอนุบาลของปอร์เช่...
วันนี้ผมพามีนเธอขับรถมารับปอร์เช่ที่โรงเรียนด้วยกัน เพราะสัญญากับลูกชายเอาไว้ว่าจะไปรับแกที่โรงเรียนแล้วจะพาไปซื้อของที่ห้างด้วยกัน
ถึงแม้เราจะยังไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่การที่ผมกับมีนทำแบบนี้ก็ไม่ได้ต่างอะไรจากครอบครัวทั่วๆ ไปเลย ผมไม่อยากปล่อยให้ปอร์เช่ต้องแตกต่างจากเพื่อนคนอื่น และไม่อยากปล่อยมือจากมีนไปอีกแล้ว ผมจะคว้าเธอเอาไว้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่ว่าเรื่องนั้นมันจะหนักหนาสาหัสมากแค่ไหนผมก็จะกอดเธอเอาไว้แน่นๆ จะไม่ยอมปล่อยเธอเลย
"คราวหน้าถ้าจะตกลงกันก็บอกฉันสักนิดนะคะ นี่ถ้าฉันไม่ได้เคลียร์งานตั้งแต่ช่วงเที่ยงฉันคงไม่ได้มากับคุณหรอก"
"ครับคุณประธานมาหยา" ผมเรียกชื่อเต็มๆ ของเธอ ซึ่งผมก็เพิ่งจะมารู้ว่าพนักงานส่วนใหญ่จะเรียกเธอว่ามาหยาซึ่งเป็นชื่อจริงๆ ของเธอ เช่นเดียวกับปอร์เช่ที่เรียกเธอว่าแม่หยา ทั้งๆ ที่เธอชื่อเล่นว่ามีน เรื่องนี้เธอบอกกับผมว่าเธอต้องก
