[หัวใจวิศวะ 1] My Gear วิศวะ(แอบ)รักเพื่อน

ครืดๆ เสียงโทรศัพท์ที่ดังไม่หยุดสร้างความหงุดหงิดให้คนที่นอนไม่เต็มอิ่มเพราะเพิ่งได้นอนเมื่อช่วงสายเป็นอย่างมาก หญิงสาวร่างระหงบนเตียงนอนหกฟุตขยับตัวอย่างหงุดหงิด ดึงเอาผ้าห่มผืนหนาขึ้นมาคลุมโปงทั้งตัวเพื่อปิดกั้นเสียงรบกวน ครืดๆ ครืดๆๆ ทว่าทนนอนคลุมโปงได้ไม่นานก็ต้องดึงผ้าห่มผืนหนาออกเพราะเสียงโทรศัพท์ที่ดังสร้างความหงุดหงิดซึ่งเป็นอุปสรรคขัดขวางการนอนหลับพักผ่อนยังดังต่อเนื่องไม่หยุดและไม่มีวี่แววว่าจะหยุดลงง่ายๆ หญิงสาวผู้มีใบหน้าสวยหวานชวนหลงใหลยื่นมือคว้าโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงนอนอย่างหงุดหงิด ปรือตามองชื่อคนก่อกวนบนหน้าจอโทรศัพท์เครื่องหรูที่เธอลืมปิดเสียงแจ้งเตือนก่อนนอนประกายตาไม่พอใจ เมื่อเห็นชื่อของคนที่โทรเข้ามาก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ แบะปากมองบนใส่หน้าจอโทรศัพท์ราวกับว่ามันคือใบหน้าหล่อเหลาของคนที่โทรเข้ามาก่อกวนให้เธอต้องตื่นก่อนเวลาอันควร อยากจะกดวางสายแล้วปิดเครื่องหนีให้มันรู้แล้วรู้รอด ทว่าสิ่งที่ทำคือการสไลด์ปลายนิ้วเพื่อรับสายคนก่อกวน เธอโคตรเกลียดตัวเองเลยให้ตายสิ “ยังไม่ตื่น?” “อืม... มีอะไรรึป่าว ถ้าไม่ด่วนทิ้งข้อความไว้ก่อนได้มั้ย” พูดกับปลายสายด้วยน้ำเสียงคางยานเพื่อแสดงให้รู้ว่าเธอง่วงมาก อยากนอนมากและพร้อมจะทิ้งหัวลงนอนต่อได้ทุกเวลา “อยู่หน้าห้อง ออกมาเปิดประตูให้หน่อย” คนง่วงขมวดคิ้วยุ่ง หมายความว่ายังไงที่บอกว่าอยู่หน้าห้อง? นี่มันหนักกว่าการโทรปลุกอีกนะ จะมาหาที่ห้องทำไมไม่โทรมาบอกก่อนล่ะพ่อคุณ คิดว่าหล่อแล้วทำไรก็ได้งี้เหรอ ชิส์! หล่อแล้วไง หล่อแค่ไหนก็แค่เพื่อนปะ “อีกสองชั่วโมงค่อยกลับมาใหม่ได้มั้ย นะสองนะ อีกสองชั่วโมงค่อยกลับมาใหม่ มีอะไรค่อยคุยกัน ตอนนี้ง่วงมากจริงๆ ขอนอนก่อนนะ” ไม่ใช่แค่อ้อนเพราะถ้ากราบได้เธอกราบไปแล้ว เธอเพิ่งได้นอนตอนแปดโมงเช้า ตอนนี้ก็เพิ่งจะสิบเอ็ดโมง ได้นอนไม่ถึงสามชั่วโมงก็ไม่แปลกที่เธอง่วงอยากจะนอนต่อ ขุดตัวเองให้ลุกขึ้นมารับโทรศัพท์ได้ คุยกันได้ขนาดนี้ก็ดีตายห่าแล้ว เห็นใจกันบ้างเหอะ “ออกมาเปิดประตูฟ้าใส” ‘ฟ้าลดา’ หรือคนโทรมาก่อกวนเรียกเสียงเข้มดุว่า ‘ฟ้าใส’ แบะปากมองบนอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงเข้มดุดังมาตามสายให้ออกไปเปิดประตูก่อนที่สัญญาณโทรศัพท์จะถูกตัดไปดื้อๆไม่มีปี่มีขลุ่ย บอกเลยว่าชีวิตเธอตอนนี้ไม่ได้สดใสเหมือนชื่อตัวเองสักนิด ฟ้าใส... มันก็แค่ชื่อเพราะชีวิตของเธอตอนนี้มันช่างรันทดและขมขื่นสิ้นดี แค่จะนอนให้เต็มอิ่มยังทำไม่ได้ คนอยากนอนทว่าไม่ได้นอนพาร่างสะลึมสะลือไม่ต่างจากร่างไร้วิญญาณลุกจากเตียงไปที่ประตูห้อง เปิดประตูให้อย่างเคืองๆ ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นก็ต้องมีเขินอายสะเทิ้นน้ำสะเทิ้นบกบิดตัวม้วนไปมากันบ้างแหละเมื่อเปิดประตูห้องออกมาแล้วเจอผู้ชายตัวสูงหุ่นนายแบบใบหน้าหล่อเหลาเบ้าหน้าฟ้าประทานยืนรออยู่หน้าห้อง ยิ่งผู้ชายคนนั้นคือ... ฉัตรวัต หรือ สอง หนุ่มหล่อสุดฮอตของคณะวิศวะที่ผู้หญิงหลายคนพร้อมที่จะคลานเข่าเข้าหา แน่นอนว่าผู้ชายตรงหน้าเธอไม่ได้มีดีแค่ความหล่อ เพราะเขายังรวยมากแถมฉลาดขั้นเทพการรันตีด้วยผลคะแนนสอบที่ติดท็อปเท็นทุกรายวิชาตลอดสามปี การมีเพื่อนหล่อ รวย จีเนียสมันก็ดีแหละ ทว่ามันจะดีกว่านั้นไงถ้าเราไม่ได้เป็นแค่เพื่อนสนิทเขา หญิงสาวแอบแบะปากให้คนหล่อตรงหน้าอย่างเคืองๆ ด้วยความสูงของเธอที่สูงแค่หนึ่งร้อยหกสิบสี่เซนติเมตรจึงเป็นไฟท์บังคับให้เธอต้องแหงนหน้ามองคนตรงหน้าที่มีความสูงถึงหนึ่งร้อยแปดสิบหกเซนติเมตร ไม่เช่นนั้นสายตาของเธอจะจมอยู่แค่ลูกกระเดือกของเขา แต่ก็อีกนั่นแหละ ขึ้นชื่อว่าลูกรักพระเจ้าแล้วก็ย่อมเป็นลูกรักตลอดไป หล่อได้แม้กระทั่งลูกกระเดือกโคตรไม่ยุติธรรม ที่ตลกร้ายกว่านั้นเธอดันใจสั่นเพราะเห็นแค่ลูกกระเดือกของเขาน่ะสิ