“ที่มองเพราะมีอะไรจะพูดไม่ใช่เหรอ?”
ฟ้าลดาตาโต ไม่คิดว่าเขาจะเห็นว่าเธอมอง ก็เมื่อกี้ที่เธอมองสองเองก็ก้มหน้ามองโทรศัพท์อยู่เหมือนกันไม่ใช่เหรอ
แล้วรู้ได้ยังไงว่าเธอมอง?
“อืม ก็มี” ดวงตาคู่สวยทอประกายลังเลทว่าสุดท้ายก็ตัดสินใจพูด “เมื่อวานคุยอะไรกับทรายเหรอ?”
สองมองเธอด้วยสายตานิ่ง เราสองคนสบตากันพักใหญ่ก่อนจะเป็นเธอที่เบือนหน้าหลบหลุบตามองพื้นแล้วช้อนตาขึ้นมองคนตรงหน้าใหม่
“ทรายบอกชอบสอง?”
“อืม”
“แต่สองปฏิเสธ?”
“อืม” สองขานรับคำตอบเดิม ก่อนถามเธอกลับ “ทำไม? ทรายไปพูดอะไรกับเธองั้นเหรอ?”
“เปล่า” คนถูกถามส่ายหน้าปฏิเสธ ถ้าทรายพูดอะไรกับเธอบ้างเธอก็คงไม่ต้องมาถามเอากับเขาแบบนี้ แต่เพราะทรายไม่พูดไงเธอถึงได้ค้างคาใจ “เราไม่รู้ว่าเกี่ยวกันไหม วันนี้เราเจอทรายเราจะยิ้มให้แต่ทรายมองเราตาขวางแล้วก็เชิดหน้าใส่เราน่ะสิ”
ตอนแรกเธองวยงงเป็นไก่ตาแตกว่าทำไมอยู่ดีๆถึงถูกเชิดใส่ ทว่าตอนนี้เธ
