“เพื่อนพี่ฟ้าใสนี่ใช่พี่สองหรือเปล่าคะ?” คำว่าเพื่อนที่หลุดออกมาจากปากสาวสวยรุ่นพี่ทำให้นิวเยียวร์แปลกใจ เธอคิดว่าพี่ฟ้าใสกับพี่สองเป็นแฟนกันซะอีก ไม่คิดว่าทั้งสองคนจะเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น เพิ่งรู้ว่าตัวเองมองผิดไป
ทว่าก็ไม่น่าจะใช่แค่เธอที่มองผิด อีกหลายคนก็น่าจะคิดไม่ต่างจากเธอ ดีไม่ดีอาจจะครึ่งค่อนคณะด้วยซ้ำที่คิดเหมือนเธอ
“อือ รถคันนี้เป็นของสอง แล้วนิวเยียร์รู้ได้ไงว่ารถคันนี้เป็นของสอง หรือว่าเดา?”
“นิวเยียร์เห็นพี่ฟ้าใสกับพี่สองนั่งรถคันนี้ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ เวลาพี่สองคนอยู่ด้วยกันมันน่ารักดี นิวเยียร์กับเพื่อนยังจิ้นพี่สองคนเลย”
“พี่กับสองเราอยู่คอนโดเดียวกันน่ะ ก็เลยได้มาเรียนด้วยกัน” ฟ้าลดาอมยิ้ม เธอเองก็จิ้นตัวเองกับสองเหมือนกัน แต่ทำไงได้ในเมื่อสองไม่ได้คิดอะไรกับเธอเกินกว่าเพื่อน
“อ่อ อย่างนี้นี่เอง ดูพี่ฟ้าใสสนิทกับพี่สองมากเลยนะคะ”
“สองเป็นเพื่อนสนิทของเพื่อนสนิ
