วันต่อมา...
หลายคนคงเคยเจอเหตุการณ์ไม่มีการพูดจาวาทีไม่มีการกระทบกระทั่งเป็นเพียงการเดินสวนกันเงียบๆแต่มีเสียงออกมาหรือที่เรียกว่าเหตุการณ์ ‘อิหยังวะ’ ด้วยกันทั้งนั้น เธอเองก็เคยเจอเหตุการณ์ประมาณนี้บ่อย และที่เกิดขึ้นสดๆร้อนๆก็เมื่อสิบนาทีที่ผ่านมานี่เอง
เป็นเหตุการณ์ที่เธอกำลังจะเดินไปเอาโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าสะพายซึ่งเธอวางไว้บนโต๊ะด้านหลังห้องซ้อมลีดแล้วบังเอิญเดินสวนทางกับทรายที่กำลังเดินมาพอดี ซึ่งเธอก็หันมองอีกฝ่ายปกติกำลังจะยิ้มให้แต่โดนทรายช็อตฟีลมองเธอตาขวางเหมือนโกรธกันมาแต่ชาติปางก่อนปิดจบด้วยการเมินหน้าหนีมองเธอด้วยหางตาก่อนจะเดินจากไปเหมือนเธอเป็นอากาศธาตุ ทั้งที่เมื่อวานยังนั่งรถคันเดียวกันไปเยี่ยมบอมที่โรงพยาบาลอยู่เลย
ฟ้าลดาถอนหายใจแรง ส่ายหน้าเบาๆเพื่อสะบัดเรื่องไร้สาระออกจากหัว
เธอเองก็ไม่ใช่คนสิ้นไร้ไม้ตอก เมินมาเธอก็พร้อมเมินกลับ เธออยู่ของเธอดีๆมาเมินใส่แล้วทำไม
