“ทำไมเหรอ? หรือว่าเป็นความลับแซวไม่ได้?”
“แซวได้แต่ไม่แซวดีกว่า” คลื่นที่เกือบจะถูกหมายหัวตอบ ใบหน้าเลิ่กลั่กกระอักกระอ่วนจนคนฟังต้องรีบถามเพิ่ม ต่อมอยากมีส่วนร่วมเรื่องชาวบ้านตื่นตัวโดยไม่ต้องมีอินโทร
“ทำไมอะ? ยิ่งพูดเจ้ยิ่งอยากรู้ สัญชาตญาณญาติผู้ใหญ่ข้างบ้านเจ้เริ่มทำงานแล้วเนี่ย อยากเสือกอะ”
“โห้... เจ้เกินไป แกล้งๆบ้างก็ได้มั้ง ท่าทางนี้พร้อมเสือกเต็มที่เลย” ตี๋มองค้อน เพราะตัวเองคือหนึ่งในผู้ร่วมชะตากรรม ไอ้คลื่นพังเขาก็พังด้วย หลังจากนี้คงต้องหาปี๊บคลุมหัวจริงๆ
“แกล้งทำไมก็เจ้อยากเสือก ว่าไงใครจะเล่า เจ้พร้อมเก็บข้อมูลมาก”
“ที่ร้าน ‘นั่งเพลินริมทะเล’?” ปอร์เช่ถาม
ชื่อร้านที่ปอร์เช่พูดขึ้นทำให้ฟ้าลดาที่ตั้งใจฟังอยู่แล้วตั้งใจฟังยิ่งกว่าเดิม ชื่อที่ปอร์เช่พูดมันคือร้านเดียวกันกับที่ฮันนี่ติดแท็กในสตอรี่ไอจีแล้วแท็กถึงสอง
“ใช่ๆ ร้านนั่งเพลินริมทะเลอะไรนี่แหละเจ้จำได้” พอลลี่พยั
