“ไหนกาแฟ?”
คำพูดของสองทำให้ฟ้าลดาค่อยๆถอนริมฝีปากที่กำลังจะดูดกาแฟออกจากหลอด เงยหน้าขึ้นมองคนข้างๆ ช้าๆ กระพริบตาปริบๆเพื่อนึกอะไรบางอย่างก่อนจะยิ้มแห้งออกมาเพราะไม่รู้จะทำหน้าอย่างไรดี
เธอกับเฌอเบลสั่งเครื่องดื่มไปทั้งหมด 6 แก้ว เป็นอเมริกาโน่ 3 แก้ว คาปูซิปู 2 แก้ว และก็ชาเขียวปั่นอีก 1 แก้ว รวมเป็น 6 แก้ว ซึ่งปกติก็จะสั่งหกแก้วกันอยู่แล้วตามจำนวนเพื่อนในกลุ่ม ซึ่งครั้งนี้ลืมไปว่ามีคนฝากซื้อเพิ่ม
สรุปก็คือเธอลืมอเมริกาโน่ของสอง... เป็นเศร้า
“ลืม?”
“ก็...” ลืมนั่นแหละแต่บอกออกไปตรงๆไม่ได้
“...”
“ก็... ช่วงนี้นอนน้อยไงก็เลยหลงๆลืมๆไปบ้าง สองก็เห็นว่าขอบตาเราดำคล้ำทุกวัน” จากยิ้มแห้งก็กลายเป็นยิ้มเศร้าเมื่อคนฟังไม่ยอมซื้อคำตอบ ฟ้าลดายิ้มอ้อนพยายามคิดหาทางเอาตัวรอดให้เร็วที่สุด และสุดท้ายเธอก็คิดออก “กินด้วยกันก็ได้เนอะ”
หลังจากที่พูดจบก็รีบยื่นแก้วกาแฟคาปูซิโน่ของตัวเองให้คนตัวสูง
