ตอนที่ 32
ลูก
ทางด้านศิลากับปันปัน
ศิลาอุ้มร่างไร้สติของคนตัวเล็กกลับมาที่คอนโดหลังจากดื่มจนหมดสภาพ และเมาหลับสนิททันทีที่เข้ามานั่งภายในรถ ทำให้แผนการที่เขาเตรียมเอาไว้ในวันนี้ต้องพังลง
ศิลาเดินไปหยิบโทนเนอร์มาเช็ดเครื่องสำอางบนใบหน้าหวาน ก่อนจะปล่อยให้คนตัวเล็กพักผ่อน
เช้าวันต่อมา
"อือ~" เสียงหวานพึมพำเบาๆ เมื่อรู้สึกถึงน้ำหนักของท่อนแขนแกร่งที่พาดทับลงมาบนเอวบางของเธอจนเธอขยับตัวได้อย่างยากลำบาก
"ตื่นแล้วเหรอ"
"หนัก" คนตัวเล็กส่งเสียงอู้อี้ในลำคอเบาๆ พลางปีนขึ้นไปนอนบนแผงอกแกร่งด้วยความออดอ้อน เหมือนอย่างเคย
"หนูหนักกว่าแขนเฮียอีก"
"แขนเฮียข้างเดียวหนักกว่าหนูอีก ทำไมคะนอนบนอกไม่ได้แล้วเหรอ"
"เฮียยังไม่ได้ว่าอะไรเลย" ศิลาบอกพลางยกมือลูบเส้นผมอ่อนนุ่มเบาๆ ด้วยความเอ็นดู
"ปวดหัวจังเลยค่ะ"
"ปวดมากไหม เมื่อวานดื่มเยอะเลย เดี๋ยวเฮียไปอุ่นข้าวต้มให้โทรสั่งมาเมื่อเช้า" ศิล
