ตอนที่25คำสำนึกผิด

1653 คำ

วันนี้ฉันตื่นสายกว่าทุกวัน เพราะเมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็เกือบตีสอง ฉันเดินเข้าไปจัดการกับธุระส่วนตัวก่อนจะออกมาแต่งตัวจนเรียบร้อย แต่ก่อนจะเดินออกจากห้อง สายตาฉันก็เหลือบไปเห็นกล่องของขวัญที่วงกองกันอยู่ที่โต๊ะมุมห้อง โดยมีกล่องหนึ่งที่ใหญ่กว่าเค้าและเป็นชิ้นแรกที่ฉันได้มา ฉันตัดสินใจเดินไปนั่งที่โซฟาก่อนจะหยิบของขวัญทีล่ะกล่องมาเปิด โดยใจมันให้เลือกกล่องใหญ่นั้นก่อน แต่สมองมันกลับแย้งและสั่งให้มือไปหยิบกล่องอื่นมาแทน ฉันเลยไล่เปิดจากกล่องของแม่ ของยัยหยาดฝน ของยัยวันใหม่ และของฟรังค์ พอเปิดหมดฉันนั่งมองกล่องใบสุดท้ายอยู่นาน ก่อนจะทำใจหยิบมันมาแกะกระดาษห่อออกเรื่อยๆจนหมด และเปิดกล่องเข้าไปดูข้างใน ฉันล้วงเข้าไปหยิบกล่องสี่เหลี่ยมเล็กๆขึ้นมาเปิดดูพบว่ามันเป็นแหวนเพรชเม็ดกำลังน่ารัก ฉันวางมันไว้บนโต๊ะก่อนจะล้วงมือเข้าไปอีกครั้ง เพื่อหยิบสมุดโน้ตขึ้นมาและนั่งเปิดดูสิ่งที่อยู่ข้างใน ฉันนั่งอ่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม