โซ่เสน่หาตรวนหัวใจ

ซ้อนแผน

เช้าวันต่อมา....

ร่างสูงขยับตัวด้วยความเมื่อยล้า เมื่อคืนจนแทบจะรุ่งเช้า เขาจัดการกับว่าที่ภรรยาด้วยความหื่นกระหาย ตอนนี้ร่างเล็กของหญิงสาวยังคงหลับอยู่ เขาตัดสินใจที่จะยังไม่บอกเธอว่าเขาเป็นใคร เขาจะปล่อยให้เธอรู้เมื่อวันที่ผู้ใหญ่ของทั้งคู่นัดหมายให้เขาและเธอมาเจอกัน แค่คิดว่าคนตัวเล็กจะหัวเสียแค่ไหน ที่สัมพันธ์ชั่วข้ามคืนของเธอมันเกิดขึ้นกับว่าที่สามีแบบเขาไม่ใช่ใครอื่น

“ตื่นได้แล้วคนสวย” ชายหนุ่มบีบที่จมูกรั้นของหญิงสาวด้วยอาการหมั่นเขี้ยว

“ฮื้อ..อย่ากวนได้มั้ย จะไปไหนก็ไปเลยเดี๋ยวฉันกลับเอง” เมยานีกล่าวเพราะนึกว่าที่นี่เป็นโรงแรม ดังนั้นเธอจึงอยากจะพักต่อสักพักก่อนที่เธอจะกลับบ้าน

“อ่อ...อยากต่อกับผมที่นี่เหรอครับ” ชัชกล่าวด้วยรอยยิ้ม ไม่รู้ทำไมเวลาที่เขาเห็นหญิงสาวไม่พอใจเขากลับรู้สึกมีความสุขทุกครั้ง

“จะบ้าเหรอ ไม่เอาแล้ว ความสัมพันธ์ของเรามันแค่คืนเดียว ฉันจะกลับเดี๋ยวนี้แหล่ะ” เมยานีรีบกล่าวทันที เธอไม่อยากหลวมตัวถลำลึกไปกว่านี้แล้ว และที่สำคัญเธอไม่อยากยอมรับว่าเธอมีความสุขไม่น้อยกับความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน

“เดี๋ยวผมไปส่ง” ชัชเอ่ยอย่างมีน้ำใจ

“ไม่เป็นไรฉันกลับเองได้” เมยานีกล่าวเพราะเธอไม่อยากให้เขารู้ว่าเธอเป็นใคร ที่เป็นอยู่นี่มันก็น่าอายเกินทนแล้ว

“อย่าปฏิเสธผมเลย ตอนนี้ผมติดใจคุณเข้าแล้ว เกิดว่าผมคิดถึงคุณให้ผมไปมองหลังคาบ้านคุณก็ยังดี” ชัชกล่าวทีเล่นทีจริง

“น้ำเน่าเกินไปแล้ว เดี๋ยวฉันรีบแต่งตัว คุณแค่ไปส่งฉันต่อแทกซี่ก็พอ แค่นี้ฉันก็ขอบคุณมากแล้ว” เมยานีกล่าวพร้อมกับถลันเข้าไปแต่งตัวในห้องน้ำ นาทีนี้เธอไม่ต้องการเสียเวลาอาบน้ำอยู่ที่นี่อีกแล้ว เธอต้องไปให้พ้นจากที่นี่ให้เร็วที่สุด

“โอเคครับคนสวย” ชัชยอมตามที่หญิงสาวต้องการ

หลังจากที่หญิงสาวแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มก็ขับรถมาส่งเธอยังจุดที่เธอสามารถต่อแทกซี่ได้ ตามความประสงค์ของหญิงสาว ซึ่งตลอดเวลาที่ขับรถ ชายหนุ่มแอบมองใบหน้างามด้วยความหลงใหล นี่คงเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องที่สุดในชีวิตที่เขาตัดสินใจแต่งงานกับเธอ แต่อย่างไรเสียเขาก็คงต้องปราบพยศกันอีกนาน