โซ่เสน่หาตรวนหัวใจ

อยากจะบ้าตาย

“นั่งก่อนสิพี่เชษฐ์ ตาชัชด้วย” คุณธาดาเอ่ยปากชักชวนผู้มาใหม่ให้นั่งลงประจำที่ ซึ่งท่านไม่ได้สังเกตเลยสักนิดว่าบุตรสาวอยู่ในอาการตาค้างเมื่อมองเห็นว่าที่เจ้าบ่าวของตนชัดเจน

“ขอบคุณคับ”

ชัชกล่าวขอบคุณผู้สุงวัย ขณะที่กำลังนั่งลงที่โต๊ะ ในขณะที่คุณเชษฐ์ได้แต่ยิ้มอ่อนให้กับรุ่นน้อง ที่สำคัญสายตาของท่านยังชำเลืองไปมองว่าที่สะใภ้ด้วยความพอใจ แบบนี้ท่าทางเจ้าชัชจะไปไหนไม่รอดแน่นอน

“ยัยเมย์นี่พี่ชัช คนที่เราจะต้องแต่งงานด้วย” คุณธาดาเอ่ยแนะนำชัชอย่างเป็นทางการอีกครั้ง ในขณะที่ผู้ถูกแนะนำได้แต่ยิ้มกรุ้มกริ่มให้กับว่าที่เจ้าสาว

“หวัดดีค่ะ” เมยานีเอ่ยออกมาด้วยอาการล่องลอย เธอทำอะไรไม่ถูก ภายในใจสั่นสะท้านไปหมด

“หวัดดีครับน้องเมย์” ชัชส่งสายตาหวานเยิ้มให้กับว่าที่เจ้าสาว ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายได้แต่มองด้วยความเอ็นดู และคิดว่าดีลที่กำลังจะตกลงไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน

“เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะธาดา พี่จะควบรวมกิจการของพงศ์วริศธาดาทั้งหมดเข้ามาในเครือเคบีเค แล้วให้นายนั่งตำแหน่งบริหารเหมือนเดิม ส่วนหนูเมย์ถ้าอยากมาทำงานที่บริษัทก็บอกพี่เขาได้เลยนะลูก” คุณเชษฐ์กล่าวกับคุณธาดาจบยังเผื่อแผ่ความเอ็นดูมาที่เมยานี

“ค่ะคุณลุง” เมยานียังรับคำอย่างใจลอย เธอไม่กล้าแม้กระทั่งจะสบตาว่าที่เจ้าบ่าว เพราะเรื่องราวที่ก่อไว้เมื่อวันก่อน ตอนนี้เธอรู้สึกอายชายหนุ่มเหลือเกิน ที่ต้องนั่งเป็นเป้านิ่งให้ชายหนุ่มใช้สายตากรุ้มกริ่มจ้องมองเธออยู่เป็นระยะ

“ส่วนเรื่องสินสอด นายเรียกมาได้เลยนะธาดา ลูกสะใภ้น่ารักขนาดนี้ ฉันทุ่มไม่อั้นอยู่แล้ว” คุณเชษฐ์กล่าวพร้อมทั้งสังเกตอาการบุตรชายที่คอยจ้องมองว่าที่ลูกสะใภ้อยู่เป็นระยะ ท่านมั่นใจว่าเจ้าลูกชายคนนี้คงพอใจว่าที่สะใภ้เป็นอย่างมากแน่นอน

“ไม่ต้องหรอกครับ เท่าที่พี่ช่วยผมมันก็มากพอแล้ว” คุณธาดาเอ่ยออกมาด้วยความเกรงใจ

“ไม่ได้หรอกครับคุณอา ยังไงก็เรียกมาเถอะครับ” ชัชกล่าวสวนขึ้นมาทันที เขาต้องการให้ทุกอย่างเป็นไปตามขนบธรรมเนียมประเพณี

“งั้นทางตาชัชก็จัดการมาแล้วกัน อาเรียกไม่ถูกหรอก” คุณธาดาจำใจรับสินสอดในที่สุด

“งั้นเดี๋ยวฉันจะจัดการให้สมน้ำสมเนื้อแล้วกันนะ” คุณเชษฐกล่าวด้วยน้ำเสียงพึงพอใจ “แล้วเรื่องงานแต่งยังยืนยันตามกำหนดเดิมนะ เพราะเจ้าลูกชายฉันมันใจร้อน” คุณเชษฐ์แอบแซะบุตรชาย เพราะเขาเร่งบิดาเหลือเกิน