หลายต่อหลายครั้งที่ชัชเหลือบมองมาที่ใบหน้างาม แล้วก็ต้องนั่งทำงานต่อด้วยความสุขใจ นี่เขากำลังหลงใหลว่าที่เจ้าสาวของตนเองถึงเพียงนี้หรือ ยิ่งได้รู้ว่าตนเองคือผู้ชายคนแรกของสาวเจ้า เขายิ่งต้องทะนุถนอมเธออย่างดีที่สุด ความรู้สึกวันที่โดนบังคับให้แต่งงาน กับความรู้สึกวันนี้มันช่างต่างกันลิบลับ เขาต้องขอบคุณบิดาของเขาที่ส่งของขวัญล้ำค่าเช่นเมยานีมาให้เขา
หลังจากที่หญิงสาวเผลอหลับไปร่วมสองชั่วโมง เธอก็ถูกปลุกให้ตื่นด้วยจุมพิตอันแสนอบอุ่นจากว่าที่เจ้าบ่าว เมยานีไม่ได้รู้สึกรังเกียจชายหนุ่มแม้แต่น้อย แต่ความรู้สึกที่เธอมีให้เขานั่นมันคือหมั่นไส้มากกว่า เพราะลึกๆ ในใจแล้ว เมยานีก็ดีใจเหมือนกัน ที่คืนนั้นคนที่อยู่กับเธอคือว่าที่เจ้าบ่าวของเธอคนนี้
“คนขี้เซาตื่นได้แล้ว เดี๋ยวจะพาไปหาอะไรกิน” ชัชเอ่ยเสียงนุ่ม
“กี่โมงแล้วคะ” เมยานีลืมตาขึ้นมาด้วยความงัวเงีย
“นี่หกโมงเย็นแล้ว เดี๋ยวเราไปทานข้าวกัน แ
