ตอนที่ 25
เงื่อนใขเด็กในปกครอง2
น้ำตาของ แพรไหม เหือดแห้งลงแทบจะทันทีเมื่อได้ยินประโยคนี้ รอยยิ้มผุดพรายยังริมฝีปากจิ้มลิ้ม ดวงตาสีน้ำตาลคู่สวยมองชายหนุ่มวาววับ ด้วยความลิงโลดเหมือนได้รับคำสัญญาที่ยิ่งใหญ่ จนความสดใสนั้นออกมาทางสีหน้าและแววตา
“ดีใจอะไรขนาดนั้น”
“.....”
“อิ่มรึยัง ถ้ายังกินให้อิ่มก่อน จะได้ขึ้นไปพักผ่อน เดี๋ยวสักพักจะเจ็บแผลที่มืออีก งดงานพิเศษไปก่อนนะช่วงนี้ จนกว่าแผลจะหายดี”
สิปปกร ผละห่างออกจากเธอ เมื่อเห็นว่าหยาดน้ำตาเหือดแห้งแล้ว เพื่อให้เธอได้ทานอาหารต่อ
“ได้ค่ะ แต่ช่วงนี้คุณสิปจะกลับมานอนที่บ้านใช่ไหมคะ?”
“อืม”
“....”
“กลับปกติ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เลิกคิดมากได้แล้ว กินข้าวซะ ฉันไม่หนีไปไหนหรอก”
เสียงเข้มอย่างหนักแน่นบอกอีกครั้ง แพรไหม จึงได้พยักหน้าและหันมาจัดการอาหารของตัวเองอย่างรวดเร็ว ไม่มีถ้อยคำใดเพิ่มเติมหลังจากนั้น ทั้งสองต่างรับประทานมื้อเย็นอย่าง
