เมื่อถึงเมืองทรุมเซอร์ ดินแดนหิมะขาว ความหนาวยะเยือกต้อนรับเธออย่างสวยงาม ด้วยการโปรยปรายหิมะลงมาอย่างเบาบาง ซึ่งถือเป็นหิมะแรกในชีวิตของเธอก็ว่าได้ ความตื่นเต้นทำให้เลือดลมในกายเธอสูบฉีดพลุ่งพล่านไปหมด
“อ่า...” เธอลองอ้าปากแล้วพ่นลมออกมา “โววว มีควันจริงๆด้วยค่ะ อูยยย หนาววววววว โอ๊ยหนาววววว”
ริมฝีปากอิ่มแดงเรื่อสั่นระริก ยอดแก้มแดงเหมือนลูกมะเขือเทศสุกไปแล้ว
“ไปกันเถอะที่รัก” เขากอดไหล่เธอไว้ แล้วพาเธอเดินไปขึ้นรถเก๋งคันใหญ่ที่จอดรออยู่ตรงลานจอดรถของสนามบิน คนที่มารับเป็นเพื่อนสมัยมหาวิทยาลัยของเขาชื่อว่าอังเดร ตอนนี้ทำร้านอาหารอยู่ในทรุมเซอร์
รถแข็งแกร่งขับฝ่าถนนที่เต็มไปด้วยหิมะขาวโพลน ราวกับดินแดนสวรรค์ อุณหภูมิติดลบทำให้บรรยากาศภายนอกเต็มไปด้วยสีขาว ทว่า ต้นไม้เขียวขจีตามรายทางยังคงยืนหยัดต้านทานฤดูกาลได้อย่างสง่างาม ภูเขาสูงตระหง่านเสมือนกำแพงโอบล้อมเมือง สร้างความอบอุ่นในท
