เจ็ดปีมาแล้วที่เธอไม่ได้กลับไปที่นั่น บ้านเกิดที่เธอหันหลังให้ ป่านนี้จะเปลี่ยนไปมากน้อยแค่ไหนนะ บิดามารดาจะแก่ลงไปเท่าใด บ้านจะทรุดโทรมลงไปแค่ไหน ต้นไม้ที่เธอปลูกจะโตขึ้นแค่ไหน คิดแล้วก็อดตื่นเต้นไม่ได้เหมือนกัน
ขวัญมาขับรถกระบะออกจากตัวเมืองอย่างชำนาญแล้วขึ้นไปวิ่งบนถนนเส้นหลักเพื่อมุ่งหน้าไปยังอำเภอปากพะยูน ซึ่งอยู่ไกลจากตัวอำเภอเมืองราวหกสิบกิโลเมตร ที่นั่นคือบ้านเกิดของพวกเธอ ดินแดนที่ประกอบด้วยเกาะแก่งในทะเลสาบเกือบสี่สิบเปอร์เซ็นต์ของพื้นที่โดยรวม
พอรถขับห่างจากตัวเมืองไปได้สักพัก ขวัญมาหยุดรถตรงจุดซื้อของฝากที่เรียกว่าท่าแค ซึ่งมีขนมเค้กเป็นของขึ้นชื่อ รวมทั้งขนมนมเนยมากมายหลายชนิดให้เลือกซื้อ
“จะซื้อเค้กมะพร้าวไปฝากพ่อ พ่อชอบ ส่วนแม่ก็ขนมเปี๊ยะไข่เค็ม แล้วก็จะซื้อขนมไปฝากเด็ก ๆ แถวบ้านด้วย”
ขวัญเอยจิบอเมริกาโน่ร้อนไปด้วย ขณะรอน้องสาวเลือกซื้อขนมอย่างมีความสุข “จริงสิ พรุ่งนี้ไ
