ยิ่งใกล้ถึงบ้านเท่าไหร่ ขวัญเอยก็ยิ่งตื่นเต้น หัวใจสั่นรัวไปหมด เธอยอมรับเลยว่ามันตื่นเต้นยิ่งกว่าตอนขึ้นบินครั้งแรกในฐานะแอร์โฮสเตสเสียอีก เธอทั้งเครียดและกังวลกับการต้องเผชิญหน้ากับมารดาครั้งแรก หลังจากไม่ได้เจอกันมาเกือบเจ็ดปี มารดาจะรู้สึกยังไงที่เห็นเธอกลับมาบ้าน เธอภาวนาขอให้มารดาดุด่าเธอจนหนำใจ มากกว่าเมินเฉยทำเหมือนเธอไม่มีตัวตน เพราะถ้าเป็นแบบนั้น มันคงจะเจ็บปวดยิ่งกว่าโดนมีดกรีดเฉือนเสียอีก ในที่สุด...รถก็ขับมาถึงบ้าน...บ้านครึ่งปูนครึ่งไม้สองชั้น ที่ทาสีขาวทั้งหลัง ปักหลักตั้งอยู่บนเนินเขาริมทะเลอย่างมั่นคงและปลอดภัย ท่ามกลางสวนผลไม้และรั้วไม้ไผ่ซึ่งมีผักริมรั้วหลายชนิดเลื้อยพันอาศัยหล่อเลี้ยงชีวิตแน่นขนัด ด้านหลังของตัวบ้าน มีท่าเรือส่วนตัวขนาดเล็กสำหรับจอดเรือท้องแบนและเรือคายัคเอาไว้พายเล่น ป้ายไม้ตัดเรียบขนาดไม่ใหญ่นักติดอยู่ตรงประตูรั้วหน้าบ้าน บอกว่าที่นี่คือบ้านของผู้ให