มาเฟียเซ็กส์จัด SM25+

ตอนที่ 3 ใจป๋ามาก

ดาร์ซี่ ยืนอยู่ดูนาฬิกาหรูราคาแพง ตรงหน้ารถสปอร์ตหรูคันสีดำ เขารอธาราเกือบชั่วโมงแล้ว ทว่าเธอยังไม่ลงมา เขามีอาการหงุดหงิดอย่างมาก เขาเองก็ไม่เคยที่รอใครมาก่อน มีแต่คนรอเขา เธอคลาดเคลื่อนเวลาเป็นชั่วโมงไม่ให้เขาหงุดหงิดได้อย่างไงกันเล่า

เมื่อธาราก้าวเดินลงมาจากบันไดตรงหน้าบ้าน มองมาทางเขาด้วยสายตายั่วยวน และเขาต้องกุมขมับอีกครั้ง เธอใส่เดรสยาวสีขาวคล้องคอ ยังเห็นอกอวบอิ่มลึกถึงเอวกิ่ว และเดรสยาวกระโปรงเป็นผ้าสองชิ้นปิดแค่ข้างหน้าและข้างหลัง ทำให้อวดถึงต้นขา ยันสะโพกผาย

“ไปเปลี่ยนชุด” เขาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเข้มออกคำสั่ง เธอทำเป็นหูทวนลมก้าวเดินมาที่รถ แล้วค่อยหันมาเผชิญหน้ากับเขา

“คุณเป็นคนซื้อมาเอง ฉันไม่ได้ซื้อเองสักหน่อย หรือว่าชุดนี้เป็นของคู่ขาคนเก่าของคุณ”

“ไปเถอะ” ดาร์ซี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดตัดความรำคาญ ธาราเผยยิ้ม ก้าวเดินไปที่ประตูนั่งข้างคนขับ บอดี้การ์ดเปิดประตู เธอกล่าวขอบคุณ บอดี้การ์ดคนเดิมปิดประตูให้ แล้วจึงก้มหัวคำนับด้วยความนอบน้อม

ดาร์ซี่ขับรถในถนนสายหลักได้สักพักหนึ่ง เธอมองซ้ายทีขวาที มองไปยังนอกกระจก เธอเห็นป่าเขาธรรมชาติ ไม่ต่างที่ประเทศไทยทางตอนเหนือมากนัก ดาร์ซี่ทอดสายตามองอาสนวิหารมิลานที่ตั้งสูงตระหง่านอยู่ตรงข้างหน้า เขาจึงเอ่ยบอกกับเธอ

“ธารา คุณมองตรงข้างหน้านั้นคือ อาสนวิหารมิลาน หรือชื่อเต็มคือ อาสนมหาวิหารมหานครแม่พระบังเกิด เป็นโบสถ์โรมันคาทอลิกระดับอาสนวิหารและมหาวิหารรองในนครมิลาน ประเทศอิตาลี สร้างอุทิศแก่การบังเกิด ของพระนางมารีย์ และเป็นวิหารประจำตำแหน่งอัครมุขนายกแห่งมิลาน อาสนวิหารสร้างขึ้นตามบัญชาของอัครมุขนายกอันโตนีโอ ดา ซาลุซโซ สร้างระหว่าง ค.ศ. 1386 ถึง 1577 วิหารมีความกว้าง 92 เมตร ลึก 158.6 เมตร สูง 108 เมตร สามารถจุคนได้ 40,000 คน ถือเป็นโบสถ์ที่ใหญ่ที่สุดในอิตาลี ใหญ่เป็นอันดับสามของทวีปยุโรป และอันดับห้าของโลก”

ขณะที่เขาพูดอยู่นั้น เธอได้ทอดสายตามองอาสนวิหารมิลาน เธอรู้สึกทึ่งและชื่นชมที่คนเมื่อหลายร้อยปีสามารถสร้างสิ่งมหัศจรรย์ เธอเองก็ชื่นชอบประวัติศาสตร์ไม่น้อย เธอเรียนจบศิลปศาสตร์ท่องเที่ยวในคะแนนสูงสุดของคณะ อีกทั้งเธอก็พูดเขียนภาษาที่สองได้ถึงสามภาษาคือ ภาษาอังกฤษ ภาษาอิตาเลียน และภาษาฝรั่งเศส ทำให้เธอโต้ตอบกับบอดี้การ์ดของดาร์ซี่ได้ไม่ยากนัก

ธาราทอดสายตามองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นว่าดาร์ซี่ขับรถเข้าห้าง ขนาดใหญ่ รถค่อยๆ เข้าไปในลานจอดรถ พอถึงตรงเทียบ เขาจึงกดปุ่มเปิด บอดี้การ์ดของเขา ก้าวเดินเข้ามาหาเธอ แล้วจึงผายมือให้เธอจับ ธาราจึงจับเพื่อพยุงตัวเองขึ้น แล้วจึงกล่าวขอบคุณ เธอเดินเข้าประตูห้างโดยไม่รอเขาที่ยืนรออยู่ ดาร์ซี่จึงเดินตามเธอทันทีด้วยรอยยิ้ม

ธาราก้าวเดินเข้ามาในห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่หรูหรา มีแต่ของแบรนด์หลายสิบร้าน เธอคิดว่าดาร์ซี่คงพาเธอมาห้างสรรพสินค้าของเขา เธอคิดจะหาช่องทางหนีคงอยาก ในเมื่อดาร์ซี่และบอดี้การ์ดเดินตามเธอถึงสองคน ไม่ทันที่เธอจะคิดอะไรต่อ ดาร์ซี่เลยเอ่ยขึ้น

“ธารา คุณซื้อทุกอย่างได้ตามใจคุณ ผมไม่จำกัดวงเงิน”

“ฉันซื้ออะไรก็ได้ใช่มั้ย?” ธาราเอ่ยทวนคำถามอีกครั้ง เพื่อความแน่ใจ

“ใช่”

ธาราเผยยิ้ม แล้วคิดในใจว่า

‘ใจป๋ามาก เดี๋ยวคอยดูแม่แล้วกัน แม่จะซื้อให้เจ๊งไปเลย’

ดาร์ซี่ทอดสายตามองเธอที่เผยยิ้มที่มุมปาก เขาจึงถามเธอด้วยความสงสัยว่าเธอคิดอะไรอยู่

“ธารา คุณคิดอะไรอยู่”

“เปล่า” ธาราเอ่ยบอกเช่นนี้ แล้วก้าวเดินนำหน้าเขาไป เขาเองจึงเดินข้างเธอ มองเธอห่างๆ

ธาราเดินเข้าร้านนู้นทีออกร้านนี้ที เข้าร้านไหน เธอก็ซื้อร้านนั้น ดาร์ซี่จึงมีหน้าที่เขียนเช็คสั่งจ่ายเสื้อผ้า และรองเท้าเธอหลายหมื่นยูโร อีกทั้งเครื่องสำอางหลากหลายยี่ห้อที่เธอเลือกซื้อ เขาก็เซ็นเช็คให้ จนบอดี้การ์ดถือไม่ไหว เธอก็ยังคงซื้ออีก

เธอเข้าร้านชุดชั้นในสตรี บอกไซน์แก่พนักงานของร้าน พนักงานก็เอาชุดมาให้ลอง ธารานำชุดชั้นในก้าวเดินเข้าในห้องลองจนเนิ่นนาน ดาร์ซี่สงสัยว่าทำไมเข้าไปนานเหลือเกิน เขาจึงเปิดประตูที่ไม่ได้ล็อกจากด้านใน เขาเห็นว่าธารา ยืนเปลือยอกอวบอิ่มอยู่ตรงหน้ากระจกบานใหญ่ ธาราเห็นเขาจากกระจกที่กำลัง เข้ามา เธอจึงรีบหันกลับมามองด้วยความตกใจ

“ออกไป!!!” เธอเอ่ยบอกด้วยอารมณ์โกรธที่เขาเข้ามา โดยไม่เคาะประตู อีกทั้งอายที่เขามาเห็นเธอในสภาพเช่นนี้

“ผมมาดูสินค้าว่าจะดีสมกับคุณหรือไม่” ดาร์ซี่เอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม ทอดสายตามองเธอตั้งแต่เท้าจรดหัว หญิงสาวยืนกอดอก และถอยหลังหนีด้วย ความหวาดกลัว เมื่อเธอมองสายตาของเขาที่ส่องประกายอย่างหื่นกระหาย ในตัวเธอ เธอจึงกลัวว่าเขาจะคิดไม่ซื่อ

“ฉันจะให้คุณเห็นสภาพฉันแบบนี้เป็นครั้งสุดท้าย” เธอเอ่ยบอกอย่าง แน่วแน่

“ผมจะเห็นตอนไหนก็ได้ ถ้าผมต้องการ” เขาเอ่ยบอกและเผยยิ้มอย่าง มีเลศนัย

“เช่นนั้นฉันไม่เอาชุดนี้”

“ขอโทษด้วยที่ทำให้คุณผิดหวัง เพราะผมเซ็นเช็คไปแล้ว” เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม

“ถ้าคุณซื้อ ฉันจะเอามันไปเผาทิ้ง” เธอเอ่ยบอกจบ เขาจึงดันเธอชิด ผนังห้อง ทำให้ใบหน้าเธอชิดใกล้กับอกของเขา เขาใช้มือบีบคางเพียงน้อยนิด มันทำให้ใบหน้าของเธอเชิดขึ้น

“อย่ามาต่อล้อต่อเถียง” ดาร์ซี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา และดุดัน ถ้าเมื่อใครได้ยินน้ำเสียงของเขาเช่นนี้ มันกลับสร้างความหวาดกลัวในใจของผู้ได้กระทำความผิดต่อเขา

“คุณจะทำอะไรฉัน ฆ่าฉันเหรอ” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงดุดัน ไม่ได้หวาดกลัวแต่อย่างใด

“ผมชอบให้เยื่อทรมาน มากกว่าการฆ่า” ดาร์ซี่เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ทรงอำนาจ ทำให้เธอแอบกลืนน้ำลายเหนียวหนืด เขาเห็นอาการหวาดกลัวในใจ ทำให้เผยรอยยิ้มอย่างมีชัย แล้วจึงก้าวเดินจากไป

ธาราก้าวเดินเข้ามาในคฤหาสน์ มองเห็นดาร์ซี่ที่คุยโทรศัพท์อยู่ เธอจึงก้าวเดินขึ้นไปด้านบน เข้าห้องนอนเธอทอดสายตามองห้องน้ำเนิ่นนาน แล้วเธอ ก็เผยยิ้ม เธอไม่รอช้าที่จะถอดชุดเดรสที่สวมใส่เมื่อเช้าจนหมดสิ้น แล้วจึงก้าวเดินเข้าไปยังห้องน้ำทันที

ถ้าสนุกอย่างลืมเขียนเม้นท์ให้กำลังใจไรท์ ทุกคอมเม้นท์ไรท์เข้ามาอ่านก่อนเขียนตอนต่อไปทุกครั้งค่ะ ขอคนละเม้นท์เป็นกำลังใจด้วยน๊า

1 เม้น 1 กำลังใจ