ปัง ปัง ปัง!!
เสียงปืนดังสนั่นไปทั่วสนามซ้อม ไอ้ซันกำลังถือปืนพกกระบอกสั้นขยับเข้าท่า กระสุนที่พุ่งออกไปเมื่อครู่นี้ทะลวงเข้าเป้าหมายเป็นชุด พื้นที่รอบข้างเงียบสงบ มีเพียงเสียงแว่วของปืนและกลิ่นดินปืนที่ยังตลบอบอวลอยู่ในอากาศ
“เข้าทุกดอก มึงเตรียมแพ้มันได้เลยไอ้ไททัน”
ผมยิ้มขำพร้อมกับโยนถั่วลิสงคั่วสุกเข้าปาก สายตาก็จับจ้องดูการแข่งขันที่ดุเดือดของไอ้ไททันกับไอ้เจย์ โดยมีผมกับไอ้ซันที่นั่งตัดสินด้วยท่าทางสบาย ๆ
“ดูถูกกันเกินไป กูเป็นถึงบอดี้การ์ดมือขวาของคุณท่านนะอย่าลืม”
ไอ้ไททันประกาศศักดิ์ดาในขณะที่กำลังเตรียมอุปกรณ์ยิงปืนของตัวเอง แววตาของมันมุ่งมั่น และมักจะเป็นแบบนี้ทุกครั้งเวลาได้หยิบอาวุธที่มันชื่นชอบ แม้จะเป็นเพียงแค่การซ้อมก็ตาม
“งั้นรอบต่อไปมึงมาแข่งกับไอ้เชนทร์ดิ มือขวาคนเก่ากับมือขวาคนใหม่ ใครจะแน่กว่ากันวะ”
ไอ้ซันท้าทายอย่างรู้จุดอ่อนของอีกฝ่าย
“ไม่เอาอะ แข่งกับไอ้ห่า
