"พี่ชุนหลันนี่ท่าน… สงสัยท่านอ๋องงั้นหรือเจ้าคะ"
“ข้าขอโทษนะเพียงแต่ว่าข้าเคยรู้มาว่าพิษนี้ร้ายแรงมากจึงได้กลัวน่ะ ข้าไม่ได้จะถามเพราะระแวงเจ้าเพียงแต่ว่าข้ากลัวว่าท่านอ๋องจะไม่กล้าบอกอาการที่แท้จริงกับข้าเท่านั้น”
“เป็นเช่นนี้นี่เอง เช่นนั้นข้าจะบอกท่านว่าท่านอ๋องแม้ว่าจะถูกพิษร้ายแรงนั่นเล่นงานจริง ๆ แต่ว่าไม่เกินหนึ่งชั่วยามก็ได้ยาถอนพิษและขับพิษจากบาดแผลออกมาได้จนหมด ดังนั้นในตอนนี้พระองค์จึงได้ปลอดภัยจากพิษและไม่ได้ปิดบังอาการ หากจะปิดบังท่านก็มีเพียงแค่เรื่องเดียวเจ้าค่ะ”
“เรื่องใดหรือ”
“คือว่า… พระองค์มาถามข้าว่าพอจะมียาบำรุงใดที่จะทำให้ท่านตั้งครรภ์ได้บ้าง ท่านอ๋องถามข้าเช่นนี้ทุกครั้งจนข้าต้องจัดยามาให้ท่าน แต่ที่จริงแล้วยาที่ทำให้ตั้งครรภ์ได้ทั้งท่านและข้าต่างก็รู้ว่ามันไม่มีอยู่จริงแต่ดูเหมือนว่าท่านอ๋องจะมั่นใจว่ายาชนิดนี้จะทำให้ท่านแข็งแรงจนตั้งครรภ์ได้จริง ๆ”
“เฮ้อ..หยาง
