วันต่อมา... ลิลิน "ทำไมรีบกลับล่ะลินขออาขุนอาอิมนอนต่ออีกคืนดิพรุ่งนี้ก็วันอาทิตย์" "นั่นดินานๆ แกถึงจะได้มานอนค้างที่บ้านฉันนะ" ฉันมองหน้าสองสาวเพื่อนซี้ที่ตอนนี้กำลังนั่งมองฉันเก็บสายชาร์ทมือถือใส่กระเป๋าสะพายเพื่อจะเตรียมตัวกลับบ้าน "ไว้วันหลังเนอะตอนนี้ฉันอยากกลับบ้านฉัน...." ฉันไม่อยากร้องไห้ออกมาให้สองคนนี้เป็นกังวลเพราะคำพูดของพี่ลีโอเมื่อคืนมันทำให้ฉันนอนไม่หลับ "แกมีอะไรหรือเปล่าทำไมถึงเงียบไปล่ะ" "เมื่อคืนแกก็อาการดีขึ้นละนะ" "เปล่าไม่มีอะไรหรอกพวกแกอย่าคิดมาก ไว้เจอกันที่โรงเรียนนะ^^" ฉันฝืนยิ้มให้สองสาวก่อนจะสะพายกระเป๋าออกมาเพราะปะป๊ากำลังจะขับรถมาถึงแล้ว "เดี๋ยวพวกเราลงไปส่งแกนะ" "อื้มมมขอบใจนะแสนดีแสนรัก" ว่าแล้วสองสาวก็เดินมาประกบซ้ายขวาแล้วคล้องแขนฉันลงไปข้างล่าง แต่ยังไม่ทันที่ได้เดินลงบันไดก็เจอพี่ลีโอที่เหมือนจะเพิ่งตื่นเดินงัวเงียออกมาจากห้องนอนเราสบตากันแวบห