ท่านอ๋องดึงนางเข้ามากอด หยุนเฟยซบลงไปที่อกกว้างนั้นโดยทันที
“ข้าไม่มีทางเชื่อว่าเจ้าจะฆ่าคนได้ แต่ข้าเพียงแค่อยากถามบางอย่างกับเจ้าก่อน”
“ถามมาเถิดเพคะ”
“ตอนที่เจ้าเดินออกไปด้านนอก เจ้าพบผู้ใดหรือเจออะไรผิดปกติบ้างหรือไม่”
“หม่อมฉันเดินออกไปนั่งพักที่โต๊ะด้านหน้าอุทยานเพคะ ไม่นานก็ได้ยินเสียงของสาวใช้ในวังคุยกันถึงเรื่องบางอย่าง….”
หยุนเฟยเล่าให้ท่านอ๋องฟังอย่างละเอียดทั้งหมด ว่านางแอบฟังสาวใช้คุยกันจนกระทั่งพวกนางเดินเข้าไปยังห้องรับรองแขกด้านในพร้อมกับสตรีคนหนึ่งที่เดินตามสาวใช้ทั้งสองที่คุยกันก่อนหน้านี้ไปแต่ว่านางไม่เห็นหน้าสตรีผู้นั้น
“จำได้แค่เพียงนางสวมชุดสีเขียวเพคะแต่หม่อมฉันไม่ทันเห็นหน้า”
“ชุดสีเขียวงั้นหรือ”
“เพคะ ทำไมหรือเพคะ”
“เป็นอย่างที่ข้าคิดจริง ๆ สตรีที่เจ้าเห็นนั่นคือจางเหมยลั่ว”
“จางเหมยลั่ว!! เหตุใดนางจึงต้องตามสาวใช้พวกนั้นไปด้วยเพคะ”
“เรื่องนี้ข้าคิดว่าค
