บทนำ
675 คำ
“ไอ้ไคกับพราวฟ้าคบกันเหรอวะไอ้ติน กูเห็นสองคนนั้นยืนจู๋จี๋กันที่ระเบียงห้องตอนออกไปสูบบุหรี่เมื่อกี้”
พระพายหนุ่มหล่อมาดกวนอารมณ์ดีที่สุดในกลุ่มเอ่ยขึ้นหลังจากที่ก่อนหน้านี้เดินออกไปสูบบุหรี่ข้างนอกห้องตรงระเบียง แต่ดันเหลือบไปเห็นเพื่อนสนิทอย่างไคโรยืนคุยกะหนุงกะหนิงกับเพื่อนผู้หญิงรุ่นเดียวกันแต่เรียนคนละคณะกันอย่างพราวฟ้า
ซึ่งเพื่อนผู้หญิงที่ว่าก็เป็นเพื่อนของไคโร มาร์ตินและนักรบที่นั่งมองหน้าเขาอยู่ตอนนี้ด้วย
และใช่...พวกเขาโตมาด้วยกัน
“กูไม่รู้” มาร์ตินเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาเอ่ยตอบเสียงห้วน ก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มเงียบๆซ่อนความรู้สึกร้อนรุ่มที่แทบจะนั่งต่อไม่ติดไว้ภายใต้ใบหน้าเรียบนิ่งไว้
ทำให้นักรบที่นั่งอยู่บนโซฟาอีกตัวเหลือบมองเขาแวบหนึ่งก่อนจะนั่งเงียบไปอีกคนโดยที่ไม่แสดงออกความคิดเห็นใดๆ ออกมา
พระพายที่เห็นเพื่อนทั้งสองคนเงียบไปแบบนั้น ก็ถอนหายใจกระแทกแผ่นหลังพิงโซฟาสีหน้าเซ็งทันที
“อะไรของพวกมึงวะ โว๊ะ!” หลังจากที่พระพายออกอาการเซ็งเพราะไม่ได้รับคำตอบที่สมเหตุสมผลจากเพื่อนในกลุ่ม เขาก็เลือกที่จะหยิบโทรศัพท์ออกมาเล่นแทน
สวนทางกับเพื่อนสนิทอีกคนอย่างมาร์ติน ที่เริ่มเบื่อหน่ายกับการนั่งดื่มเหล้าจนอยากออกไปอัดบุหรี่เข้าปอดให้รู้สึกหายจากอาการบางอย่างที่มันซ่อนอยู่ในตัวของเขาตอนนี้
“กูออกไปสูบหรี่ก่อนนะ” ว่าจบร่างสูง187เซนติเมตรก็ลุกขึ้นออกจากโซฟาเดินไปทางระเบียงห้องที่เป็นจุดสำหรับสูบบุหรี่…
แต่จังหวะที่เขากำลังเดินไปถึงประตูระเบียง สายตาของเขาก็ปะทะเข้ากับภาพเพื่อนสนิททั้งสองคนกำลังยืนหันหน้าเข้าหากัน
และใช่ ทั้งสองคนกำลังจะจูบกัน!
“กูว่าพวกมึงเข้าไปทำในห้องกันไหม”
“ติน!/ไอ้ติน!” พราวฟ้ามองหน้านิ่งขรึมของมาร์ตินนิ่ง ดวงตากลมโตตกใจเล็กน้อยที่เห็นเพื่อนสนิทอีกคนเดินออกมาพอดี ขณะที่ไคโรแสดงสีหน้าเซ็งออกมาอย่างเปิดเผยที่เพื่อนเดินเข้ามาขัดจังหวะเขากับพราวฟ้ากำลังจะสานสัมพันธ์กันในแบบที่เพื่อนสนิทเขาไม่ทำกัน
"ไค เรากลับห้องก่อนนะ" ว่าจบพราวฟ้าก็ปล่อยมือจากไคโรเดินผ่านหน้ามาร์ตินกลับขึ้นไปที่ห้องของตัวเองซึ่งอยู่ชั้นบนสุดทันที...
"จะออกมาขัดจังหวะกูกับฟ้าทำไมวะ" ทันทีที่พราวฟ้าเดินออกไปจากห้อง ไคโรก็หันไปถามมาร์ตินสีหน้าเซ็งเจือความหงุดหงิดเล็กน้อยที่เพื่อนสนิทพ่วงด้วยตำแหน่งญาติเดินออกมาขัดจังหวะเขากับพราวฟ้า
เพราะถ้าหากว่ามาร์ตินไม่ออกมาขัดจังหวะก่อนหน้านี้ แผนบางอย่างที่เขาได้วางไว้ก็อาจจะสำเร็จ
"มึงไม่ได้ชอบยัยนั่นจริงๆ แล้วจะไปยุ่งกับยัยนั่นทำไมวะไอ้ไค" มาร์ตินว่าขึ้น มองใบหน้าของคนที่เป็นทั้งญาติและเพื่อนสนิทนิ่ง และใช่เขารู้มาตลอดว่าไคโรไม่ได้ชอบพราวฟ้าอย่างที่ชอบแสดงออกต่อหน้าเขาที่แม่งบังเอิญมาเห็นพอดี
และเขาก็รู้ว่าที่ไคโรเข้าหาพราวฟ้ามันเป็นเพราะอะไร
"มึงพูดแบบนี้ มึงยังชอบพราวฟ้าเหมือนตอนเด็กๆ อยู่ใช่ไหม ถ้ามึงไม่ปฏิเสธกูจะยอมหลีกทางให้"
"อย่าเหี้ยให้มาก กูขอ"
"หึ มึงรีบไปถามใจตัวเองนะไอ้ตินว่าจะเอายังไง ก่อนที่มันจะสายไป" ไคโรตะโกนไล่หลังมาร์ตินทันทีที่เห็นร่างสูงของเพื่อนเดินหนีออกไปหลังจากที่ด่าเขาจบ
เข้ามาขัดจังหวะทุกครั้งที่เกือบจะเข้าด้ายเข้าเข็ม ถ้าไม่ใช่เพราะหึงหวงแล้วจะเรียกว่าอะไร?
- ผู้เขียน
