หนึ่งชั่วโมงต่อมา…
หลังจากที่มาร์ตินแข่งขันกีฬาเสร็จ โดยที่ฝ่ายชนะเป็นคณะวิศวกรรมศาสตร์ ตอนนี้นักกีฬาทุกคนก็ทยอยเข้าห้องพักนักกีฬาเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดกิจกรรมที่ทางมหาวิทยาลัยจัดทำขึ้นมาให้
พราวฟ้าที่เห็นว่ากีฬาจบแล้วและตอนนี้ก็เย็นมากแล้วด้วยจึงเดินลงจากอัฒจันทร์พร้อมเพื่อนๆ ไปหามาร์ตินที่ห้องนักกีฬา ใช้เวลายืนรอไม่นานร่างสูงของมาร์ตินและเพื่อนอีกสามคนอย่างไคโรนักรบและพระพายก็เดินออกมาพอดี
พราวฟ้าเห็นว่ามาร์ตินเดินออกมาแล้ว เธอก็เริ่มยกมือกอดอกทำหน้ามู่ทู่เหมือนคนไม่พอใจทันที ทำให้มาร์ตินที่เดินมาแอบเห็นสีหน้าและท่าทางที่เปลี่ยนไปแปลกๆ ก็แอบขมวดคิ้วสงสัยขึ้นมา
“เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมทำหน้าอย่างนั้น”
“เป็น มันเป็นหนักด้วย” เป็นลูกพีชที่ตอบมาร์ตินแทนพราวฟ้า ส่งผลให้พราวฟ้าที่ยืนเงียบต้องหันไปถลึงตาใส่เพื่อนที่พูดแทนเธอออกไปแบบนั้น ในขณะที่มาร์ตินซึ่งยืนสะพายกระเป๋าเป้อยู่ข้างๆ พ
