หลายชั่วโมงต่อมา…
Prawfah part
หลังจากที่งานคอนเสิร์ตในมหาวิทยาลัยจบไปแล้ว พวกเราทุกคนก็แยกย้ายกันกลับคอนโด ซึ่งตอนนี้ก็เป็นเวลาตีสองกว่าๆ แล้ว ถึงคอนโดปุ๊บพวกเราก็แยกย้ายเข้าห้องใครห้องมันทันทีเพราะเหนื่อยมากเมื่อยขาที่สุด เมื่อยขาแบบที่ว่ามาร์ตินยืนกดรหัสประตูห้องฉันยังทรงตัวแทบไม่อยู่เลย
ติ๊ดๆ …
ปึก!
ปัง!
“เธอไปอาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวฉันเข้าไปชงชาคาโมมายล์ให้ดื่ม คืนนี้จะได้นอนสบายๆ ส่วนขาที่เมื่อยเดี๋ยวฉันนวดให้”
หลังจากที่เราสองคนเดินเข้ามาในห้องเรียบร้อยแล้ว คนตัวสูงข้างๆ ฉันเขาก็หยุดกลางห้องโถงแล้วพูดสิ่งที่ทำให้ผู้หญิงอย่างฉันอดยิ้มตาหยีไม่ได้ ก็จะให้หน้าบึ้งยังไงไหวกลับมาถึงห้องปุ๊บคุณเขาก็รีบดูแลปรนนิบัติฉันอย่างดีเลย
แสนดี…ใช่แล้วผู้ชายคนนี้แสนดีกับฉันที่สุดและฉันที่ได้รับความแสนดีนั้นก็ได้แต่ยืนยิ้มอยู่ตรงนี้ งื้อ~
ว่าแล้วก็ขออวดหน่อยละกันนะ…ตอนยืนดูคอนเสิร์ตที่มหาวิทย
