บทที่ 11 "น้ำส้มสร้างเรื่อง"

1680 คำ

@อาร์โน คอนโด "มาร์ตินนายหยุดลากฉันสักทีได้ไหม ฉันเดินตามไม่ทันจนปวดขาไปหมดแล้วนะ" ฟึบ! "ว๊าย! ตาบ้า! นายอุ้มฉันพาดบ่าทำไมเนี่ย ปล่อยฉันลงเลยนะ ไม่อายคนอื่นหรือไง" "ก็เธอบ่นว่าปวดขาฉันก็อุ้มเธอไง ผิดตรงไหน เธอจะได้ไม่ต้องเดินเองไง" หลังจากที่กลับมาถึงคอนโดหรูขนาดใหญ่ในเครือของตระกูลอาร์โนแล้ว มาร์ตินก็จอดรถทิ้งไว้หน้าประตูทางเข้าปล่อยให้บอดิการ์ดที่มารดาส่งมาดูแลอารักขา ขับไปเก็บในลานจอดรถวีไอพีของตระกูล ส่วนเขาก็จูงมือเล็กของพราวฟ้าเข้าไปในตึกแทน แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่แค่การจูงมือธรรมดาซะแล้ว เนื่องจากภาพที่เห็นก่อนหน้านี้คือเหมือนพราวฟ้าถูกลากให้เดินตามจนขาแทบขวิดกันมากกว่า จนเธออดบ่นออกไปไม่ได้ แต่เพราะเธอบ่นออกไปคนตัวสูงที่เดินจูงมือเธออยู่จึงหันกลับมาหาแล้วจัดการอุ้มร่างกายของเธอพาดบ่าเป็นกระสอบทรายแทน ทำเอาเธอร้องอุทานด้วยความตกใจเสียงดัง เรียกสายตาของคนที่อยู่แถวนั้นให้หันมา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม