หลังจากที่กดวางสายไคโรไปแล้วมาร์ตินก็วางโทรศัพท์ลงข้างๆ ก่อนจะหันไปอุ้มพราวฟ้าขึ้นมาแนบอกแล้วเดินไปทางห้องนอนของเธอ วางร่างบางของคนที่ยังหลับสนิทลงบนเตียงอย่างช้าๆ ด้วยความระมัดระวัง จากนั้นก็เดินไปที่ตู้เสื้อผ้าของเจ้าของห้องหยิบเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นติดมือมาอย่างละชิ้น ก่อนจะเดินไปที่โต๊ะเครื่องสำอางที่มีสกินแคร์มากมายหลายอย่างและหลายแบบวางอยู่ ร่างสูงเท้าเอวมองสิ่งของตรงหน้าอย่างหนักใจเพราะไม่รู้ว่าสกินแคร์ตัวไหนที่เป็นตัวลบเครื่องสำอางกันแน่
"เยอะขนาดนี้ กูจะเลือกใช้ถูกไหมวะเนี่ย" เสียงทุ้มบ่นพึมพำขณะที่กำลังดูสิ่งของบนโต๊ะที่จะเลือกใช้ไปด้วย สุดท้ายเขาเลยหยิบขวดสูงๆ ออกมาอ่านฉลากแม่งให้หมด อันไหนมันใช่กับสิ่งที่เขาต้องการใช้ก็หยิบมันอันนั่นแหละ
หยิบขวดแล้วขวดเล่าขึ้นมาอ่านจนยืนเท้าเอวอ่านไม่ไหวแล้ว เขาก็นั่งอ่านแม่งไปเลยสุดท้ายก็ได้ขวดที่ต้องการมาจนได้ "หาเจอสักทีนะไอ้สัส กูแทบจะเ
