บทที่28 "กระตุกหนวดเสือ"

1425 คำ

ศูนย์อาหาร... "เฟิร์น แกว่ายัยฟ้ามันตกส้วมไปแล้วหรือเปล่าวะ ทำไมมันยังไม่มาสักทีอะ เกือบครึ่งชั่วโมงแล้วนะ" ลูกพีชที่นั่งรอกินข้าวอยู่ที่โต๊ะพูดขึ้นกับใบเฟิร์นเพื่อนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามพร้อมกับชะเง้อคอมองหาพราวฟ้าตรงทางเข้าของศูนย์อาหารไปพลางๆ แต่ชะเง้อคอมองดูจนคอเธอจะยาวสู้กับยีราฟได้อยู่แล้ว เธอก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของพราวฟ้าเข้ามาเลย จนตอนนี้เธอเริ่มเป็นห่วงเพื่อนขึ้นมาจนแทบจะนั่งไม่ติดแล้ว สุดท้ายจึงตัดสินใจเปิดกระเป๋าสะพายของตัวเองหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาเพื่อนสีหน้ากังวลทันที แต่สิ่งที่เธอได้ยินกลับมาตอนเอาโทรศัพท์แนบไว้ที่หูคือ 'หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้' และมันก็เป็นแบบนั้นอีกหลายครั้งตลอดเวลาที่เธอกดโทรออกซ้ำๆ จนใบเฟิร์นที่นั่งดูด้วยความเป็นห่วงเพื่อนอีกคนต้องเอ่ยถามออกไป "ว่าไงแก โทรไม่ติดเหรอ" "อืม โทรไม่ติด ฉันว่าเรารีบไปหายัยฟ้าที่ห้องน้ำกันเถอะเผื่อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม